De man en de handtas

2013

Blogger Adriana over mannen en tassen

Soms moet ik toegeven dat ik mijn vriend nodig heb om met me mee te winkelen. Zijn enthousiasme ervoor, zoals je je kunt voorstellen, is beperkt.

Wat moet hij daar doen? Nou, adviseer me. Zeg: "Schat, dat is uitstekend voor jou!" - maar natuurlijk alleen als dat het geval is!

Soms geef ik toe dat ik mijn vriend aanspor om met me mee te winkelen. Zijn enthousiasme ervoor, zoals je je kunt voorstellen, is beperkt. Wat moet hij daar doen? Nou, adviseer me. Zeg: "Schat, dat is uitstekend voor jou!" - maar natuurlijk alleen als dat het geval is!

Dus als ik ooit zou deelnemen aan een show als "Shopping Queen", zou ik mijn vriend aansluiten op een leugendetector. Het was nog niet nodig, we waren gewoon aan het winkelen voor een broek. Hij kan, voor een man, zeer goede koers. Zit je te dichtbij, te ver, doe je een mooie kont? Soms denk ik dat hij dat als een goedkoop en juridisch excuus zou beschouwen om in het openbaar naar mijn achterste te staren. Ik klaag niet. Dus, terwijl we door een hopeloos overvolle winkel waggelden, merkte ik de gezichten op van ten minste drie andere heren die als shopping metgezellen moesten dienen, en die waarschijnlijk de voorkeur hadden gegeven aan een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts zonder verdoving.

Marc, mijn vriend, leek op zijn minst een beetje geamuseerd toen ik hem op de bank voor de kleedkamers parkeerde en met drie broeken achter het gordijn verdween. In plaats van na te denken over de accessoires zoals schoenen voor mijn broek, kon ik niet ontsnappen aan de vraag "waarom?" Waarom zijn mannen zo geïrriteerd? Natuurlijk, het is niet haar favoriete hobby, maar het gaat toch niet naar de slachting? Dus wat stoort haar zozeer aan ons vrouwen in winkelgekte? Dus begon ik een veldproef met mijn vriend. Hoe lang zou hij doorstaan en wanneer zou zijn humeur onvermijdelijk zijn dieptepunt bereiken? Eerst de klassieke vraag: welke broek moet het zijn? Alle drie toonde ik hem, in alle drie was hij opgewonden, gaf zelfs nuttige tips zoals: "Je kunt je rode sneakers niet aantrekken." Oha, hij kende de inhoud van mijn schoenenkast uit mijn hoofd. Goede man! Ik besloot met hem mee te gaan voor een voetbalwedstrijd. Zelfs bij de keuze van sieraden, hij draaide goed, zijn humeur was misschien niet de beste, maar het ging zonder problemen. Dus misschien is mijn man de grote uitzondering? In de rij bij de kassa waren we getuige van een stevig gevecht van het paar voor ons. Wat er precies gebeurde, konden we niet precies zeggen. Het begon met de stress van winkelen, maar voordat we het wisten, gooide ze iets over sokken onder de bank en natte handdoeken op de badkamervloer.

Hij was opgewonden over haar haar in de afvoer en de roze geurkaarsen. Aha. En toen gebeurde het zonder waarschuwing. Vanuit mijn ooghoek zag ik Marc's paniekerige blik, die verdacht veel leek op die van de jonge man voor mij. Zijn vriendin had ergens verderop een koopje herkend, wendde zich tot hem met de woorden: "Houd mijn tas vast!" En schoot door de winkel.

De man die ook een portemonnee kan uitzetten, en toen zag ik de omvang van de gruwel als een hoopje. De man en de handtas. Marc wendde zich enigszins verlegen en vermeed het kijken naar de arme jongen, misschien om hem nog meer verlegenheid te besparen. Inderdaad. Er is geen manier, maar echt geen manier voor een man om er cool of mannelijk uit te zien terwijl hij de handtas van een vrouw in zijn hand houdt. Nee, zelfs de handtas van een man staat hem niet goed.In eerste instantie probeerde hij haar zo casual te houden als een sporttas, maar dat deed Jorge denken aan "Let's dance" in plaats van een coole atleet. Probeerde haar nonchalant over haar schouder te dragen maakte het nog erger. Zelfs Bruce Darnell zou op dit punt opgeven. Marc staarde naar zijn schoentips en probeerde onzichtbaar te worden. Dit is hoe hij er meestal alleen uitziet als mijn moeder hem vraagt naar de bruiloftsplanning ... "Marc, zou je zo goed willen zijn en even mijn tassen kunnen vasthouden? Ik ben zo terug. "Verschrikking in zijn gezicht, de dappere knik terwijl hij mijn tas accepteert en ik achter een legging van legging verdwijn. Vanaf hier kijk ik naar hem. De twee mannen wisselen een blik uit - zo moet het hebben gevoeld om naar een oorlog te zijn gestuurd, zou men kunnen zeggen. Maar nee, ze moeten gewoon nonchalant een damestas vasthouden.

Ze slagen allebei niet. Dus mijn vriend legt de tas op de vloer en doet alsof hij er niets mee te maken heeft. In plaats daarvan ritst hij dingen gretig in zijn mobiele telefoon, alsof hij toevallig naast deze portemonnee staat. Omdat het een beetje naar voren gaat in de kassa, duwt hij haar terloops en bijna terloops met zijn voet naar voren. Ik ben bijna trots op hem. Zelfs op afstand zien handtassen van mannen er gewoon ongelooflijk uit. Maar mijn vriend, die mijn schoenenkast uit mijn hoofd kent en me goede tips geeft bij het kopen van sieraden, slaagt erin om het beschamende moment met zijn ongedwongenheid te overspelen - gewoon geweldig. Vol trots marcheer ik langs de andere dames en heren, pak mijn tas en ga naast hem staan. Hij lacht opgelucht en lijkt niet te begrijpen waarom ik hem zo trots aankijk. Ja, een echt prachtig exemplaar. Mijn man kan - zelfs een portemonnee uitzetten.

Klik hier voor het blog van Adriana