De hoofdstad van Toscane wordt ook wel het "Italiaanse Athene" genoemd. Kunst is erg belangrijk in Florence.
Foto: APT Firenze
Ik heb altijd al naar Italië willen gaan en dacht dat Florence een goede keuze was: schilderachtig, duidelijk, je kunt alles te voet doen, er is veel te ontdekken. Hoe goed ik mijn keuze had gemaakt, ontdekte ik eigenlijk alleen in de wintermaanden. Toen Florence niet langer werd overspoeld door duizenden toeristen van over de hele wereld, stonden de okerkleurige paleizen alleen in hun schoonheid. Wanneer een lichte mist uit de Arno trekt en de stad in poedersuiker kleedt, is de grote pracht van de zomer verdwenen - en kun je de echte schoonheid van Florence zien. Veel steden worden koel en grijs in de winter, maar Florence heeft nog steeds iets warms en gezelligs met zijn aardetinten. Zelfs als het buiten koud is, blijven de cipressen donkergroen, de bladeren van de olijfbomen zilverachtig. Wanneer de lente komt, wordt de stad weer wakker. De straten worden voller, het culturele leven levendiger en in de achtertuin bloeien zoet geurende meidoorn. Dan komen de toeristen langzaam terug naar de stad.
Wie echter door kleinere straten van de hoofdstraten slingert, heeft nog steeds de kans om het echte Florence te ontdekken. Tijdens een Toscaans aperitief aan de oevers van de Arno. Bij een jazzconcert op een van de meest onweerstaanbare plekken. In de luidruchtige markthallen. Of hoog boven de stad bij de kerk van San Miniato al Monte, van waaruit je uitzicht hebt over de hele pracht van de historische oude stad. Maar tenminste 's nachts, wanneer je ongestoord de culturele schatten kunt benaderen en hun hele dramatische effect in het maanlicht ontvouwen, moet je gewoon verliefd worden op Florence!
