ziekte
Definitie, oorzaken en ziekteverloop van gezichtsverlamming
Gezichtsverlamming is een tijdelijke zenuwaandoening. In het begin is het een schok: plotseling kan het gezicht niet meer goed bewegen en is het gedeeltelijk bevroren. De gezichtsverlamming heeft meestal geen duidelijke organische oorzaak. Wetenschappers suggereren dat interne processen te veel druk uitoefenen op de gezichtszenuw, die aan de rechter- en linkerkant van het gezicht loopt. In andere gevallen interfereren infectie en ontsteking met zijn functie. Vooral bacteriën die worden overgedragen door tekenbeten en bepaalde herpesvirussen zijn verantwoordelijk.
Ook schedel- en hersenletsel kunnen de aangezichtszenuw beschadigen, evenals tumoren, beroertes of diabetes. Meestal wordt slechts de helft getroffen door gezichtsverlamming . Bij een zenuwaandoening in de hersenen komt het alleen in het onderste deel van het gezicht tot verlamming. Het voorhoofd kan nog steeds worden gerimpeld. Vaak reageert de externe zenuw echter niet correct. Dan hangt de mondhoek scheef en kunnen de oogleden niet worden gesloten. De aangezichtszenuw wordt geassocieerd met de tong en traanklieren. Daarom kan de smaak- en traanstroom worden verstoord.
behandeling
Genezing van gezichtsverlamming is eenvoudig als er geen onderliggende ziekte is: in 80% van de gevallen gebeurt het vanzelf binnen een half jaar.Het kan nuttig zijn om een cortisonbehandeling te krijgen in de eerste uren nadat de symptomen zijn verschenen. Een inclosabel oog moet worden beschermd tegen uitdroging door zalven of een flap.
Preventie en zelfhulp
Gezichtsverlamming treedt meestal op zonder duidelijke oorzaak. Daarom zijn er geen speciale manieren om dit te voorkomen. Als gezichtsverlamming optreedt, ontspant gezichtsgymnastiek de spieren, ontspant de gezichtsuitdrukkingen en bevordert zo het genezingsproces.
