Mama-blogger Anja legt uit waarom ze er niet van houdt om altijd de beslissingen voor haar hele gezin te kunnen nemen.
Foto: iStock
- Ik heb al genoeg verantwoordelijkheid om te dragen!
- Waarom moet ik alles beslissen?
- Mijn familie is erg comfortabel
- Kinderen moeten verantwoordelijkheid nemen
Ik heb al genoeg verantwoordelijkheid om te dragen!
Weet je wat me echt van streek maakte? Als ik, zoals nu, de indruk heb omringd te zijn door mensen die geen fouten kunnen toegeven. Die zichzelf als perfect zien of zich liever achter anderen verbergen in plaats van simpelweg verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven. Natuurlijk is het ook veel gemakkelijker om andere mensen de schuld te geven.
En het ergste van alles, ik denk dat dat is wat mijn eigen gezin maakt. Waarom? Omdat het me hulpeloos maakt. En ook boos. Ik heb tenslotte voldoende verantwoordelijkheden en beslissingen om in mijn eigen leven te nemen. Waarom verwachten mijn geliefden dat ik voor hen beslis?
Waarom moet ik alles beslissen?
Natuurlijk moeten sommige dingen natuurlijk zijn. Mijn meisjes kunnen bepaalde dingen gewoon niet zo goed beoordelen om een duidelijke beslissing te nemen. Dit omvat bijvoorbeeld het slapengaan. En als ik artikelen lees over het feit dat er ouders zijn die hun kinderen geen structuren geven, moet ik daar eerlijk gezegd mijn hoofd over schudden.
Maar aan de andere kant zijn er natuurlijk dingen die mijn kinderen zelf kunnen beslissen en waar ze ook op kunnen antwoorden. Bijvoorbeeld wat ze dragen of wat ze willen eten. En dat is goed. Want alleen dan kunnen ze leren wat het betekent om fouten te maken. Of om de gevolgen van hun beslissingen te zien.
Mijn familie is erg comfortabel
Helaas zijn de twee over het algemeen behoorlijk comfortabel en nemen ze de beslissing voor anderen. Voor mij bijvoorbeeld. Mama kan haar immers gewoon vertellen wat ze moet doen. Ze hoeven zich dus geen zorgen te maken en hebben achteraf niet de schuld als het fout is of verkeerd gaat.
Daarom probeer ik mijn meisjes te leren hoe ze daadwerkelijk verantwoordelijkheid nemen voor zichzelf en hun acties. Door bijvoorbeeld niet alles van hen af te nemen. Als mijn dochter de sleutel voor haar schoolkastje in de bus vergeet, vindt ze misschien ook een manier om haar terug te krijgen. Ik niet, niet haar vader, maar haar alleen.
Kinderen moeten verantwoordelijkheid nemen
Dat betekent natuurlijk niet dat ik haar helemaal met rust laat. Maar ik geef ze tenminste de kans om zelf een oplossing te vinden. En om het uit te proberen, als het werkt. Ik kan je begeleiden en ook ondersteunen. Maar het initiatief moet van haar komen.
Omdat het de twee mensen niet helpt om zich te verschuilen achter excuses en uitweidingen, zodat ze geen fouten hoeven toe te geven. Integendeel, alleen wanneer ze de verantwoordelijkheid voor zichzelf en hun beslissingen nemen, krijgen ze later de kans om hun eigen leven te bepalen. En dat is een van de meest waardevolle dingen die ik ze kan geven.
Zelfbeschikking is beter dan perfect.
Je Anja
PS: Hoeveel verantwoordelijkheid nemen uw kinderen al op zich? En hoe help je hen? Als je wilt, vertel het me dan in mijn Mumafreude Facebook-groep. Daar zijn we al een geweldige gemeenschap van moeders die gewoon open en eerlijk willen ruilen voor hun gezinsleven. Aarzel niet om te komen! Ik zou blij zijn!
Over Anja:
Anja Riemer-Grobe is een consequent liefhebbende meisjesmoeder, ouderlijke metgezel en voorstander van een waarderende coëxistentie. Ze schrijft op haar blog op www.anja-riemer.de over familie, relaties en gehechtheid en helpt andere ouders zichzelf te helpen door hun eigen leefruimte voor gezinnen te ontwikkelen. Zonder druk en stress van buitenaf, maar met veel liefde en waardering op basis van echte relaties.
***
Ook interessant:
Depressie: wat te doen als moeder niet meer kan?
