Foto: Getty Images
Ontroerend interview
Hij lacht. Het is een knorrige lach. De ogen van Roger Whittaker (74) zijn schitterend en agressief: "Je kunt me geloven, een huwelijk leiden is niet gemakkelijk", zegt hij. En weer lachen. We zitten in de redactie van DAS NEUE BLATT.
"Huwelijk betekent compromissen sluiten. Anders werkt het niet ", legt Roger uit. Hij weet waar hij het over heeft. Hij is 45 jaar getrouwd met zijn Natalie (69). Dan wordt zijn blik serieus. Zijn lach stopt. Omdat hij bekent: "Soms maak je te veel compromissen. Mijn huwelijk zou bijna zijn mislukt. " Voor het eerst vertelt de wereldster over zijn vreselijke crisis ... De nieuwe krant: Wat is er gebeurd? Roger Whittaker: Het is nu al enkele jaren geleden. We woonden toen in een prachtig huis in Engeland. Ik voelde me daar heel comfortabel, in tegenstelling tot mijn vrouw. Ze wilde vertrekken omdat ze de buren niet begreep. Het nieuwe blad: dat is jammer. Roger Whittaker: Maar ik wilde blijven. Mijn hart was erg gehecht aan het huis. We hebben tenslotte ook veel mooie momenten meegemaakt met onze kinderen daar. De herinneringen hielden me daar. Maar Natalie wilde gewoon niet blijven. De nieuwe krant: Maar het breekt toch geen huwelijk? Roger Whittaker: Oh, we kunnen allebei koppig zijn. Het ging hoog tussen ons. Dat was niet goed voor onze liefde. We hebben veel en fel ruzie gemaakt. Maar gelukkig is dat verleden tijd. Het nieuwe blad: wat leuk! Roger Whittaker: Natalie is tenslotte een goede vrouw voor mij. Zonder haar troost zou ik de dood van mijn vader 21 jaar geleden hebben verbroken. De nieuwe pagina: Heb je je moordenaar in de tussentijd betrapt? Roger Whittaker: Nee. Er is geen spoor van. Ze zijn zelf waarschijnlijk al dood. De nieuwe krant: Heeft je moeder ooit met je gesproken over deze vreselijke dag? Ze werd toen immers zwaar mishandeld. Roger Whittaker: Nee. Ze zweeg. Tot haar dood. Dus wilde ze waarschijnlijk het lijden vergeten dat haar was aangedaan. De nieuwe krant: Je moeder wilde er echt niet meer over praten? Roger Whittaker: Niet tot haar dood. We respecteerden dat. Eindelijk konden we raden wat ze doormaakte. Ik praat er ook niet graag over ... De nieuwe krant: Dus je probeert ook te vergeten, maar kan niet vergeven? Roger Whittaker: Dat klopt. Als ik niet probeerde de tranen van mijn moeder te vergeten, zou ik mijn woede breken. Ik kan dat mijn vrouw en kinderen niet aandoen. Het nieuwe artikel: Is de gruweldaad jegens je ouders de reden dat je niet bent teruggekeerd naar Afrika? Roger Whittaker: Misschien. Maar afgezien daarvan, wat moet ik daar doen? Mijn familie woont in Europa. Nee, hier ben ik blij met mijn vrouw, hier blijf ik. Het nieuwe blad: kan je het vergeten? Roger Whittaker: Ik hoop nog steeds de moordenaars te vangen en te veroordelen. Maar ik probeer er niet meer aan te denken. Omdat het slechte gedachten zouden zijn. Vol wraak. En het leven is daar te goed voor.
