Foto: UK Press EXCLUSIEF voor HET NIEUWE BLAD
Twee jaar na de dood van haar geliefde echtgenoot
Na 62 jaar huwelijk moest de schrijver haar geliefde echtgenoot in maart 2009 begraven. In het interview vertelt ze hoe ze haar leven zonder hem beheerst.
Hoe gaat het in winters Schotland? Rosamunde Pilcher: In de kou houden zelfs mijn honden niet van de deur. Maar in mijn bungalow is het warm en gezellig. Ik hoop dat de elektriciteit niet meer wordt uitgeschakeld, net als vorige winter. Durf jij uit te gaan in het winterweer? Rosamunde Pilcher: Mijn laarzen hebben goede zolen. Maar natuurlijk vermijd ik ijzige oppervlakken. Ik wil mijn heup niet breken. Dat ontbrak. Bij slecht weer hoef ik er niet eens uit, want de vriezer zit altijd vol met eetbare spullen. In de zomer werd je geopereerd aan de cataract ... Rosamunde Pilcher: De operatie was een groot succes, het gaat goed. Mijn ogen zijn nu zo goed als ze op mijn best waren. Voel je je eenzaam zonder je Graham? Rosamunde Pilcher: Gelukkig ben ik geen eenzaam persoon. 7 december was mijn 64e huwelijksverjaardag. Ik had er niet aan gedacht totdat mijn zoon Robin me feliciteerde met winkelen in de supermarkt met een groot boeket bloemen. Een leuke verrassing!
Mis je je man? Rosamunde Pilcher: Mijn tijd van rouw is voorbij. Ik kan niet rouwen, ongelukkig zijn en een lang gezicht trekken vanwege een man die zo'n lang en bevredigend leven heeft gehad. Dat zou moreel verkeerd zijn. Ik wil de wereld weer een blij gezicht laten zien. Ik ben zo dankbaar en blij voor onze mooie herinneringen samen dat hij lang gespaard is gebleven. Wat is je grootste wens voor het nieuwe jaar? Rosamunde Pilcher: De wereld is er niet goed voor. Het zou leuk zijn als alles een beetje rustiger zou zijn.
