Foto: Alamy
Wie bepaalt wat een vrouw met rondingen mag dragen en wat niet?
Sinds jaren zijn vrouwen met grote maten niet geïnteresseerd in mode. Waarom? Omdat de mode-industrie niet in haar geïnteresseerd was. Dat is precies wat me heel lang is overkomen. Waarom naar de winkels gaan als er toch niets in mijn maat is?
Mooie plus-size mode uit de kast bestaat niet zo lang. Gelukkig is daar veel gebeurd. In het verleden stroomden dikke vrouwen naar Ulla Pöpken-winkels. Dat is vandaag niet meer nodig. H & M, C & A of Mango: bijna alle grote ketens hebben nu plus-size mode op het scherm.
Maar de problemen blijven bestaan: wat is er mis met mij; wat kan ik dragen; wat is draagbaar in maat 48? Veel vrouwen die op mij lijken (klein en breed) zijn moeilijk te kiezen. Vaak belanden we in zwarte lange truien, die over panty's of leggings worden gedragen (mijn vroegere standaardoutfit).
Maar waarom? Wie beslist er eigenlijk dat ik de kleren die volgens mij te zwaar zijn niet kan dragen?
Wat ik nooit eerder zou hebben gedragen:
Tops die per ongeluk kunnen wegglippen en een mini-opening van mijn maag vertonen.
Jeans: omdat jeans gewoon het lastigste kledingstuk zijn in grote maten. Ze moeten zitten en helaas doen ze dat meestal niet in maat 48.
Alles wat een beetje sexy is. Omdat sexy en dik in mijn hoofd helemaal niet overeenkwamen.
Maar toen begon de mode uiteindelijk zelfs dikke vrouwen te interesseren. De eerste grote modebloggers werden beroemd. En ik was gefascineerd. En met de looks die ze presenteerden, groeide mijn verlangen om meer opgewonden te kleden. En de angst voor wat mensen zouden denken over het dragen van een rok zonder panty's of een top zonder mouwen.
Vandaag is het normaal dat ik me kleed zoals alle andere jonge vrouwen op straat. Skinny jeans geen probleem, strakke kleding of hoge hakken: vandaag ben ik niet langer bang voor kleding, omdat ik weet dat ik niet alleen ben met mijn lust voor mode als een plus-size vrouw.
