Aanbevolen, 2024

Editor'S Choice

Tv-ster Julia Leischik van "Missing": ik ben geen avontuurtype

Julia Leischik
Foto: RTL / Gregorovius

Professionele uitdaging

Julia Leischik (39) reist voor haar missie 'Missing' de hele wereld over en zoekt naar wanhopige mensen voor diegenen die haar soms tientallen jaren uit het oog hebben verloren. DE NIEUWE BLADE ontmoette de sympathieke vrouw uit Keulen voor een interview. De nieuwe pagina: Hoe stel je je werk voor?

Julia Leischik: Het onderzoek is erg tijdrovend. We kunnen ook niet alles in één stuk omdraaien, wachten op een visum of van dorp naar dorp en van deur tot deur gaan om een ​​vermiste persoon te zoeken.

Hoeveel mensen zoeken ondersteuning?

Julia Leischik: We hebben nu meer dan 15.000 aanvragen. Voor al deze mensen zijn wij - het hele team van 'Missing' - het laatste sprankje hoop.

Hoe ga je om met alle verhalen?

Julia Leischik: Vanaf de eerste brief of bel ik daar. Soms hoor ik ongelooflijke lotgevallen die veel raken. Ik raak betrokken bij de mensen en hun verhalen. En bespreek alles met mijn lokale collega's. Dat helpt veel.

Wat was je meest aangrijpende ervaring?

Julia Leischik: Toen een man met kanker in Düsseldorf zijn dochter na meer dan 50 jaar weer zag en kort daarna in vrede kon sterven.

Gaat de angst soms mee?

Julia Leischik: Ja. Ik ben geen avontuurlijk type. En ik ben al twee keer in een zeer moeilijke situatie geweest. Enerzijds in Peru, toen we te snel een bergdorp op bijna 5000 meter ingingen. Sinds ik de hoogteziekte kreeg. Ik had een ernstige kortademigheid en moest naar het ziekenhuis. Als de lucht wegblijft, word je echt bang.

En de tweede keer?

Julia Leischik: Dat was in Samoa. Er was een tsunami-waarschuwing vanwege de aardbeving in Chili. We moesten het hoogste punt van een berg bereiken. Hoewel ik wist dat er op dit moment theoretisch niets kon gebeuren. Maar zelfs toen was ik bang voor de kracht van de natuur. Net als vliegen. Ik moet dat ook overwinnen.

Hoe ga je om met angsten?

Julia Leischik: Ik probeer niet in te stappen. Ik kalmeer mezelf altijd, het werkt op de een of andere manier. Ik realiseer me ook dat iets sneller kan gebeuren in het verkeer dan op een reis. Of het gevaar is minstens zo groot. Ik ben geen waaghals. Hoewel ik mezelf meer dan twintig jaar geleden in een gevaarlijke situatie bracht.

Op welke manier?

Julia Leischik: Als afgestudeerd aan de middelbare school bezocht ik een Republikeins partijfeest en stond ik mezelf toe een kritische vraag te stellen. Met als resultaat dat een 50-jarige man me met één klap wegblies. Het slechte deel was dat niemand me zijn partijcollega's hielp. Integendeel, zij stonden toe en klapten applaus. Dat was erg beschamend.

Wat als er iets gebeurt?

Julia Leischik: Sinds de geboorte van mijn dochter, al meer dan vijf jaar, heb ik een orgaandonorkaart in mijn tas. Daarnaast heb ik opgeschreven wat er moet gebeuren als ik sterf. Ik heb echter nog geen levende wil.

Geloof je in het lot?

Julia Leischik: Ik wil niet geloven dat alles vooraf is bepaald, dan voel ik me machteloos. Ik denk dat iedereen ook verantwoordelijk is voor zijn acties.

Heb je ooit iemand gewild?

Julia Leischik: Nee. Ik ben goed beschermd opgegroeid in het Beierse Woud. Kort na mijn geboorte in Keulen zijn we verhuisd. Ondertussen wonen mijn zus en haar kinderen, mijn ouders en ik samen met mijn man en onze vijfjarige dochter terug in Keulen. Ik ben een absolute familieman en erg blij als ik met iedereen dichtbij kan zijn.

Je hebt de wereld rondgereisd. Ooit gedacht aan emigreren?

Julia Leischik: Helemaal niet. Ik ben blij waar mijn familie en vrienden zijn en ik wil niet dat iemand weggaat. De weekenden in de tuin van mijn ouders zijn het beste voor mij. Ik ben erg down to earth en een beetje saai. Maar ik vind kracht in stevige, hechte en langdurige relaties.

Heb je een levensmotto?

Julia Leischik: Niet echt. Maar ik ben dol op spreuken af ​​te schrijven. Zeer belangrijke komen in een kader. Ze versterken me in een bepaalde situatie en soms kan ik er troost in vinden.

Ben je bijgelovig?

Julia Leischik: Niet in de klassieke zin. Maar ik heb een ring gegraveerd met de woorden vertrouwen en liefde. Op bepaalde dagen doe ik opzettelijk de ring om en zet het woord hoger, wat vooral belangrijk voor me is.

Welke rol speelt God?

Julia Leischik: Er is zeker een hogere macht. Maar ik maak nog steeds ruzie met mezelf. Ik benijd mensen die diep religieus zijn. Voor mij heb ik dit onderwerp nog niet opgehelderd. Ik ben nog steeds op zoek naar ...

Je viert dit jaar je 40e verjaardag. Is dat een probleem voor jou?

Julia Leischik: Nee. Ik ben blij als ik het kan vieren. Hoewel ik moet toegeven dat ik hier en daar niet graag meer rimpels ontdek. Maar ik heb geen andere keuze dan dat te accepteren. Ik ben niet zo ijdel en ik wil niet verward worden door enig schoonheidsideaal.

Top