Foto: Sabine Moeller
Mijn première
Mijn handen fladderden, mijn knieën beefden, ik was plat in mijn buik. 70 mensen staarden me aan en verwachtten dat ik mijn lied zou zingen. Zou ik een geluid eruit krijgen? Ik, die nog nooit op 57-jarige leeftijd op het podium stond. Die uit het schoolkoor was gevlogen vanwege helse leistenen tonen. Degenen uit liefdadigheid in de kerk zingen liever gewoon stil mee ...
Het ding met de podiumsolo had ik echter zelf wel einrockt. "Neem je ook hopeloze zaken?", Had ik begin 2010 spontaan gevraagd aan een vriend die zangleraar is. Een week later nam ik mijn eerste uur met de wens van het hart: om een vaardige verschijning neer te leggen als mijn zus, die op mijn verjaardag Hildegard Knef's "voor jou regende rode rozen" had gezongen.
Een paar aantekeningen die ik in het eerste uur heb ontmoet. Zo inspirerend een ervaring dat ik in de wekelijkse les met Stefanie Hoffmann van nu af aan oefende zonder innerlijke grunts, mijn stem gevormd, ingediend bij de intonatie. En dus kon ik bijna foutloos zingen "door de eerste keer doet het nog steeds pijn" van Hans Albers.
In december, bijna een jaar na de eerste vocale les, vroeg ik me af of ik klaar zou zijn om op te treden. "Je kunt het!" Stefanie moedigde me aan. Maar oefenen achter een gesloten deur voelt anders dan voor een publiek staan ...
Toen kwam 6 januari 2011: de 50e verjaardag van mijn zus, de dag dat ik lessen had gevolgd. Ze had ons allemaal voor de Italiaan uitgenodigd, maar ik was te opgewonden om te eten. Eindelijk hoorde ik mijn man mijn podium solo aankondigen. Daar stond ik en omdat geen koplampen me verblinden, kon ik de gespannen blikken zien.
Zelfs zachtmoedig begon ik "Rosen aller Rosen blooming" te zingen, maar na de eerste noten voelde ik: ik klink goed! Daar waren de wiebelige knieën verdwenen! Ik heb genoten van prestaties, aandacht en applaus. Mijn zuster omhelsde me met emotie, mijn man straalde trots, ik voelde me licht als een veer. Ik begrijp nu dat sommige artiesten verslaafd zijn aan het podium. Ik speel voor vrienden en blijf zingen: iedereen die met mij een auto bestuurt, hoort momenteel "The Original of the Waterfront" van Heidi Kabel.
