Iedereen met een allergie weet dat het je echt kan storen. Het lichaam probeert zich alleen te verdedigen - tegen volledig onschadelijke stoffen.
Foto: stock.xchng
Het brandpunt van allergische klachten is ons immuunsysteem, een ingenieuze en goed geoefende beschermende kracht van ons organisme. Omdat het op bacteriën, virussen en schimmels stuit, die meestal allerlei ziekten kunnen veroorzaken. Bij een allergie verliezen de afweer van het lichaam echter het spoor.
Het is plotseling gericht tegen stoffen die in principe onschadelijk zijn, zoals pollen, huisstof of voedselcomponenten. Plots valt het immuunsysteem deze stoffen aan, meestal vreemde eiwitten. Experts noemen deze allergenen. Maar niet genoeg dat het immuunsysteem zelfs tegen dergelijke indringers is gericht. Het overdrijft ook op het werk te veel.
Zijn neus rent, zijn ogen tranen
Allereerst merken we niets van een begin van allergie. Het immuunsysteem bereidt zich als het ware stil voor. Elke allergie wordt voorafgegaan door een fase van sensibilisatie. Als het lichaam het allergeen voor het eerst ontmoet, zal het op elkaar afstemmen en in eerste instantie antilichamen vormen. Deze zouden moeten helpen om de zogenaamd gevaarlijke stof zo snel mogelijk aan te vallen in geval van hernieuwd contact. Bij de volgende vergadering voelen we plotseling de tekenen. Bepaalde afweercellen, zogenaamde mestcellen, bevinden zich voornamelijk in het bindweefsel van de huid en in de slijmvliezen. Bij contact met het allergeen brengt het immuunsysteem hen nu ertoe grotere hoeveelheden van de boodschapperhistamine vrij te geven. Dit veroorzaakt op zijn beurt ontstekingsreacties. Het gaat om de typische allergiesymptomen: de slijmvliezen zwellen, de neus begint te lopen, het bindvlies is geïrriteerd en de ogen jeuken en scheuren. Andere reacties zijn jeuk, roodheid van de huid en ademnood. In tegenstelling tot het verdedigen tegen 'normale' ziekteverwekkers, doodt een allergische reactie de indringers niet en biedt ze geen bescherming tegen hen. De problemen blijven daarom bestaan zolang de allergenen het organisme vervuilen - en telkens weer verschijnen wanneer er opnieuw contact wordt gemaakt.
En helaas is het niet onwaarschijnlijk dat de verdediging, die al gek speelt, op meer en meer onschadelijke stoffen. Het is dus zo dat mensen met allergieën gevoeliger worden voor meer stoffen.
