De paniek voor het bikinifiguur: wanneer ben ik eindelijk gelukkig met mezelf?

2016

Hoe magere benen moeten er zijn voor een bikini?
Foto: intern

inhoud

Ik ben midden dertig en kan er niets aan doen. Elke lente grijpt de paniek me ertoe dat mijn lichaam in een bikini anderen kan shockeren.
Bikinifigur: wat betekent dat?
Waarom lichaamsacceptatie in mijn hoofd moet komen
Raak ten slotte niet voor de zomer in paniek

Ik ben midden dertig en kan er niets aan doen. Elke lente grijpt de paniek me ertoe dat mijn lichaam in een bikini anderen kan shockeren.

Hoeveel Crash Summer-diëten doe ik dit jaar? Mhhhh, tijden opnieuw berekend: Op ongeveer 15-jarige leeftijd dacht ik de eerste keer: hier is een baconrolletjes minder of omdat een kleinere afronding heel leuk zou zijn. Vandaag, op 35, denk ik dat nog steeds. Dat had mijn 15-jarige me zeker anders kunnen voorstellen. Ik was nooit echt "te" dik, maar een paar kilo naar beneden zou leuk geweest zijn. Dus waarom kan ik niet gewoon af van de druk van het bikinifiguur?

Bikinifigur: wat betekent dat?

Wikipedia schrijft: "Bikini figuur als een term voor een schoonheidsideaal is een modewoord dat voornamelijk wordt gebruikt in lifestyle- en fitnessbladen, damesbladen en tabloids in artikelen over fitnesstraining en diëten voor gewichtsverlies. " Aha, denk ik. Een schoonheidsideaal dan. Maar schoonheid zit in het oog van de toeschouwer en vooral de mijne ligt voor de spiegel. Waarom kan ik mijn lichaam in de zomer nog steeds niet accepteren zoals in de winter? Is het echt alleen de kleding of de bikini?

Nee, het verschil zit in mijn hoofd. Hoewel ik altijd heel blij ben met mezelf in de winter, komt Bodyshaming-tijd automatisch met de eerste dagen boven de 15 graden .

Waarom lichaamsacceptatie in mijn hoofd moet komen

Tess Holiday wordt niet op Facebook getoond in bikini omdat ze te dik is? Dat vind ik helemaal niet leuk. Een boze smiley moet op Facebook zijn. Plus-size-model Ashely Graham, die zeker een 42 en groter draagt, vind ik leuk in een strakke jurk en ze krijgt elke keer een Like me op Facebook. Maar wat me de hele mediale lichaamsacceptatie brengt , wanneer ik voor een spiegel in de lente sta en deze mijn gezicht voor het strand troebelt. Helemaal niets.

Mooi en goed, dat tegelijkertijd vet zijn chic is en niet langer schadelijk voor de gezondheid. Maar totdat deze acceptatie ook in de kleedkamer bij H&M is aangekomen, wanneer ik een bikinibroekje in 42 probeer en dat zelfs mijn half kont niet bedekt, duurt het waarschijnlijk nog steeds.

Want eerlijk gezegd, als ik 's ochtends in het metrostation staar en naar een reclamebord met een bikini belle staar, denk ik ondanks de beweging van het hele lichaam niet: "Ach, dat mijn lichaam zoveel deuken heeft udn Pölsterchen " maar alleen " Oh, bij mij wordt het tijd voor een sapkuur ".

Raak ten slotte niet voor de zomer in paniek

Het goede is: in de winter ziet iemand me zelden in een bikini. Een vergelijking tussen zomer en winter komt eigenlijk niet tot stand. Het komt alleen in mijn hoofd op. Dus wat, als ik het gewoon niet meer deed, mijn maag, buik of het volgende dieet in de herfst laten beginnen?

Omdat het werk eigenlijk niet bij de maatschappij ligt, maar bij mij. Als ik mijn lichaam op zo'n manier begin te accepteren dat wat de beroemde plus-size modellen vandaag al doen, namelijk gewoon genieten van de zomer, normaal zal zijn, dan heb ik het gehaald. En dan betekent het gewoon voor mij: "Wil je een bikinifiguur? Stap 1: Trek een bikini aan Stap 2: Klaar."