"Het is zo belangrijk om je geluk te delen!"
Sophia (5) en haar zus Angelina (3) vroegen hun ouders: "HSE24-presentator Judith Williams (40) en tv-ster Alexander-Klaus Stecher (44) bezochten samen met hen de SOS -Mütter- und Kindertageszentrum in München We vergezelden het gezin en spraken met het paar ...
Waarom steun je het SOS-kinderdorp en niet een andere organisatie?
Judith Williams: Ik heb een aantal grenservaringen in mijn leven gehad. Toen ik zwanger werd, besefte ik al snel dat ik mijn kind alleen moest opvoeden. Ik stond op het punt een carrière te beginnen. In die tijd kon ik voor het eerst begrijpen wat het een last is voor moeders en vaders, kind en carrière om onder één hoed te komen. Ik vroeg me af hoe mensen het doen, wiens verlangen om kinderen te krijgen niet zo sterk is als het mijne. Omdat het voor mij nooit mogelijk zou zijn geweest om mijn kind weg te geven. Maar als het voor kinderen nodig is om op te groeien los van hun eigen ouders - om welke reden dan ook - dan is het SOS Kinderdorp een prachtig instituut om kinderen een gezin te geven in geordende omstandigheden.
Alexander-Klaus Stecher: Judith en ik wonen samen in een klassiek gezin. We houden van onze kinderen op afgodische wijze. Daarom is onze toewijding aan SOS een zaak van het hart, waar we duidelijk achter staan. Kinderen zijn de belangrijkste schakel in onze samenleving en waar kansarme kinderen zinvol en met liefde kunnen worden geïntegreerd, moet men hun steun bieden. Vooral als je net als wij zoveel aan de zonnige kant van het leven kunt staan!
Heb je ervaring met armoede, achterstand?
Alexander-Klaus Stecher: Ik herinner me nog goed dat mijn moeder een bedelmonnik, die regelmatig in ons kleine dorpje voor de deur was, uitnodigde voor onze lunch. Toen deze man, die zo ver was gegaan, ons allemaal zo hartverscheurend bedankte, had ik als kind zelfs een slecht geweten, omdat ik zo goed was. Dus besloten we hem uit te nodigen op kerstavond. Hij kwam eigenlijk en nam deel aan de viering. Voor het eerst ging de ware betekenis van dit festival voor me open - een blijvende ervaring.
Judith Williams: Dat is precies zoals het bij ons was: mijn ouders nodigden vaak op kerstavond mensen uit de kerk uit die anders alleen waren. Ze leerden ons om altijd de vreugde van het feest te delen. We hadden veel blijvende en positieve herinneringen.
Hoe gaat het met je als je kinderen ziet die niet zo goed zijn als die van jou?
Alexander-Klaus Stecher: Kortom, we zijn allebei met kinderen die slecht gebouwd zijn, heel dicht bij het water. Of het nu slechts een film is, een ontroerend verhaal dat in de krant staat, of een lot waar we uit de eerste hand getuige van zijn. Door onze vele reizen hebben we vaak arme en verwaarloosde kinderen gezien. Het is moeilijk voor ons om ermee om te gaan.
Judith Williams: Ik wil graag een kindertehuis openen voor dergelijke kinderen. Ik ben er echter zeker van dat ik veel goeds in mijn leven kan doen voor kinderen en kansarme mensen. Ik denk veel na over hoe ik de mijne en onze blootgestelde positie kan gebruiken om goed te doen.
Wat kan beter worden gedaan in Duitsland?
Alexander-Klaus Stecher: Ik herinner me eerst het modewoord "Service Desert Germany". En zoveel als ik van mijn thuisland en de bijbehorende goede levensstijl hou: Duitsland heeft nauwelijks mensen die graag anderen 'dienen'. De "service next" blijft op het spoor. Service op het gebied van kinderen is hier in tegenstelling tot andere landen nog steeds zeer levensvatbaar!
Judith Williams: Als Amerikaan, en omdat we beide vaak in het buitenland zijn in de VS, Engeland, enz., Moet ik zeggen dat kinderen de "sterren" in de VS zijn, terwijl we ons vaak schamen als we ons hoofd afzetten, zoals in In ons geval - kom naar een restaurant met vier kinderen en zoek een plaats. Kinderen zijn de toekomst en geen vervelend aanhangsel. Dat moet meer in de hoofden van mensen zijn.
