Foto: Imago Images
9 jaar lang zijn de actrice en haar Bruno een stel
"We hebben niet eens een auto" is de naam van de turbulente komedie, waarin Jutta Speidel (58) en Bruno Maccallini (52) als minnaars worstelen met allerlei obstakels, en we wilden weten wat er privé tussen de twee gebeurde.
In hoeverre is het verhaal autobiografisch?
Jutta Speidel: Laten we het zo zeggen: het is een bewerking van een zeer autobiografisch boek geschreven door Bruno en mijzelf.
De film wordt veel gekust en gelachen, maar ook ruzie gemaakt. Heeft u anders ruzie?
Jutta Speidel: Nou, dan zijn er maximale misverstanden.
Welke?
Jutta Speidel: Allereerst taalkundig en soms vanwege de verschillende mentaliteit.
Bruno is vreselijk jaloers in de film. Is hij ook privé?
Jutta Speidel: Daar heeft hij geen reden voor.
Dus het cliché van de jaloerse Italiaan klopt dan niet?
Jutta Speidel: Oh, dat hoef je niet serieus te nemen. Dit is een soort populaire sport in Italië. Het is een beetje een spel tussen een vrouw en een kleine man. Een Italiaanse man verwacht zelfs dat de vrouw hem altijd een beetje probeert te laten sudderen ...
Ben je jaloers?
Jutta Speidel: Nah. Ik vind het over het algemeen vervelend. Maar als Bruno het soms moet uitleven, is dat ook goed.
Waarom heb je nog steeds een langeafstandsrelatie?
Jutta Speidel: Het is precies goed voor ons. En iedereen kan op deze manier een beetje thuis wonen.
Hoe zit het met toekomstige plannen ? Heb je er nooit aan gedacht om naar Rome te verhuizen?
Jutta Speidel: Rome is een prachtige stad, en ik zou me een deel van het jaar kunnen voorstellen, maar niet helemaal. Dat kan ik nog niet doen. Maar wie weet wat er in tien jaar gebeurt?
Ze noemen zichzelf allebei koppig. Wie pruilt, wie geeft eerst toe, als er dikke lucht is?
Jutta Speidel: De beurt krijgen is niet zo eenvoudig als de moffel is gearriveerd. Vooral met de lieve Heer. Hij houdt ervan om wat langer te moffelen. Maar dan ben ik op de een of andere manier zo op mijn hoofd, dat ik de situatie moeilijker probeer te maken.
Ik vraag me af waarom jullie allebei niet trouwen ...
Jutta Speidel: Omdat het niet nodig is. Waarom zouden we
Droomt niet elke vrouw dat haar geliefde haar ooit een aanvraag zal doen?
Jutta Speidel: Ik niet.
Hoe kom je op het idee om een fietstocht naar Italië te maken?
Jutta Speidel: Ik gaf Bruno een fiets (een Bianchi) voor mijn verjaardag, omdat ik dacht dat hij net als ik door Beieren kon fietsen. Omdat ik echt van fietsen hou, omdat ik denk dat je heel andere dingen op de fiets kunt zien dan uit de auto.
Ik dacht, we fietsen eerst een beetje door Beieren en dat hebben we ook gedaan. Dat was prachtig. Op een gegeven moment werd het idee geboren om over de bergen naar Italië te fietsen.
En heb je Bruno bekeerd? Houdt hij nog steeds van fietsen of rijdt hij liever Vespa?
Jutta Speidel: Nou, hij rijdt het liefst veel beter dan voorheen. En het was in elk geval een geweldig avontuur. We hebben allebei geen spijt dat we het hebben gedaan.
Betekent dit dat Bruno nu met enthousiasme door Rome fietst?
Jutta Speidel: Nee, zijn fiets staat in München. Je kunt niet fietsen in Rome . Dit wordt niet echt aanbevolen voor de keien en het verkeer.
Het is niet bepaald veilig met de Vespa ...
Jutta Speidel: Ja, maar Bruno is dat gewend. Met de Vespa rijdt hij als het ware in zijn slaap.
En jij?
Jutta Speidel: In godsnaam. Ik zou nooit alleen met de Vespa door Rome reizen. Ik zit gewoon op de rug.
