Kolom: Pssst ...
Gek worden op kleinigheden, problemen krijgen typisch voor ons vrouwen.
Foto: Thinkstock
- In de problemen komen
- Mindfucking treft veel vrouwen
- Uiterlijk gelukkig en zelfverzekerd
- Mannen maken zich geen zorgen
Het gaat om de was, die in het appartement rondslingert. Mijn vriend en ik maken ruzie, en zo hard dat uiteindelijk de deuren opengaan. Eindelijk zit ik alleen in de logeerkamer. Maar in plaats van te huilen, denk ik: als Sebastian en ik nu uit elkaar gaan, heb ik minstens negen maanden nodig om eroverheen te komen.
In de problemen komen
Daarna heb ik een paar hete flirten, leer getrouwde mannen kennen en ben helemaal gefrustreerd. Op 34-jarige leeftijd word ik weer verliefd, maar de man blijkt psychopaat te zijn. Misschien vind ik een geweldige man op 36-jarige leeftijd, met wie ik eindelijk samen wil zijn. Maar hij is al gescheiden en vader van twee kinderen.
Gezinsplanning voltooid. Kortom: ik zal nooit moeder zijn. Maar een gefrustreerde en zeer geëmancipeerde meter van het broedsel van mijn vrienden. Op mijn 45ste fok ik honden uit eenzaamheid. Dus ik kan beter met Sebastian opschieten. Onmiddellijk. Het is al duidelijk: de volgende gewelddadige Zoff me schiet weer een soortgelijk horrorscenario door het hoofd.
Mindfucking treft veel vrouwen
Het is alsof je wordt vervloekt, maar ik kan gewoon niet meer nadenken vanaf nu tot volgende week - maar alleen vanaf vandaag tot 30 jaar. Kira en zorgen die nooit zullen aankomen. Dat hoort bij elkaar zoals chips met Mayo in het zwembad. Ik weet dat alles alleen in mijn hoofd gebeurt. Maar wat moet ik doen? Ik ben gewoon een mindfucking slachtoffer - zoals de meeste vrouwen.
Als we konden, zouden we allemaal graag shit op Ebay krijgen. Of een dikkere jas. Soms kan ik 's nachts niet slapen omdat ik me ergens in inspan. De enige collega zag er vandaag zo grappig uit. Vond ze mijn jurk lelijk? Ik hoop dat de taxichauffeur niet dacht dat ik hem ging aansluiten toen ik zo vriendelijk glimlachte. Krijg ik zaterdag echt toegang tot de nieuwe club?
Uiterlijk gelukkig en zelfverzekerd
Het gekke is dat geen van mijn vrienden zou denken dat ik een geluksfobie heb. Uiterlijk ben ik gelukkig en zelfverzekerd, maar van binnen constant in de valkuil. Durf ik mezelf niet? Waarom denk ik altijd dat iedereen beter is dan ik? En hoe is het met alle andere vrouwen die hetzelfde voelen?
Mannen maken zich geen zorgen
We kunnen gewoon stoppen met gek worden van problemen die nooit zullen gebeuren. Maar dat zou veel te gemakkelijk zijn, de mannen doen dat al. Ooit een man na het feest horen zeggen: "Ik denk dat Sibylle's nieuwe vriend me niet mag!"? Of: "Denk je dat ze denken dat ik een showman op kantoor ben als ik de Burberry-stropdas draag?"? Nee toch?
Omdat jongens het niet erg vinden hoe anderen hen vinden of wat er over 20 jaar is. Mannen zijn een beetje als honden: ze leven in het hier en nu. En zolang je 's avonds een blikje (eten of bier) kunt openen, is alles gekrast. Sebastian is hetzelfde. "Relax, " vertelt hij me vaak. "Als dat zo gemakkelijk was", denk ik.
Het was een gelukkig toeval toen hij me onlangs het eerste seizoen van "Girls" gaf. De serie vriendinnen Hannah en Marnie praten zoveel dat ik niet meer aan mezelf kan denken - maar wat als ik alle dvd's zou kijken?
Partnerschap: Tips voor JOY Online >>
