Is yoga echt zoveel "Ommm"? En kan ik dat ook doen als ik een normaal gewricht heb? Onze redacteur is naar haar allereerste yogales gegaan en ruimt op met een paar vooroordelen.
- Yoga en muziek? Fout!
- Er is niets gehoord van "Ommm" & Co
- 60 minuten yoga: een gevoel als pasgeboren
Mijn allereerste yogales staat voor de deur. Ik ben eerlijk gezegd een beetje nerveus, ik wil mezelf immers helemaal laten dromen van al mijn vaardigheden met mijn niet-ervaring. Wat me een keer kalmeert: optisch pas ik eenmaal zonder schoenen heel goed in beeld. Plots opent de deur naar de kamer waar de groep op wacht. "Kom binnen, lieverds, we kunnen beginnen", klinkt het zachtjes uit de mond van een kleine vrouw wiens slanke, getrainde lichaam onmiddellijk aangeeft dat zij de leraar is.
Yoga en muziek? Fout!
Martina - zo heet de yogaleraar - staat al klaar om voor haar mat te gaan staan. "Oh, een nieuw gezicht, " roept ze door de kamer, knikkend, glimlachend. "Spreid je mat uit waar je wilt, er zijn geen vaste plaatsen, " vertelt ze me, nadat ze zich realiseerde dat ik een beetje onzeker door de kamer kijk. "Bedankt, " roep ik naar haar en plaats mezelf op de tweede rij van achteren, maar daarvoor - heel moedig - in het midden. Nu iedereen zijn plek heeft gevonden, wordt het zeker een leuke ontspannende muziek. Dat was tenminste mijn veronderstelling totdat ik anders werd onderwezen. Geen muziek, in plaats daarvan de pure stilte.
Ik vind dat eerst vreemd, want dan kan ik zelfs het gegrom van de maag horen van mijn klasgenoot aan de andere kant van de kamer. Aan de andere kant is een kleine pauze van het dagelijkse continu klinken waarschijnlijk vrij goed. En rust en time-out zijn ook de betekenis van een yogales.
Er is niets gehoord van "Ommm" & Co
We beginnen met een licht opwarmprogramma voordat we beginnen met de daadwerkelijke oefeningen. Persoonlijk vind ik dat heel leuk, want dat is de enige manier om in lauw water te springen. De oefeningen hebben allemaal grappige namen als "de hond", "de krijger" of "de helft van de sprinkhaan". Ik moet een beetje glimlachen elke keer dat een van deze namen valt. Wat me zeer positief verbaasde, is dat ik geen problemen heb met het uitvoeren van de oefeningen. Dat was mijn grootste zorg in het begin, dat ik misschien niet flexibel genoeg was. Ik moet eerder worstelen met het vasthouden van de posities in de oefeningen, want dat kost echt veel kracht. Op dit punt moet daarom ook opnieuw worden gezegd: wie gelooft dat yoga niet uitputtend is, vergist zich en zal zich al snel bij de eerste poging realiseren dat het tegenovergestelde het geval is. De volgende dag had ik veel pijn. En op plaatsen waar ik geen spieren vermoedde.
Welk type yoga ben jij? Ontdek het met onze test:
Naarmate mijn eerste yogales vordert, vraag ik me af wanneer het punt komt dat we allemaal samen 'Ommm' zeggen. Ik wacht tevergeefs en leer nadien dat dit niet noodzakelijkerwijs het geval is bij yoga, en in de meeste gevallen alleen bij bepaalde vormen van yoga. Ik wil gewoon gelijk hebben, omdat ik denk dat dat niet van mij zou zijn geweest. Waarom? Omdat ik me daarvoor gewoon niet spiritueel genoeg voel.
60 minuten yoga: een gevoel als pasgeboren
Dat klopt! Ik voel me erg ontspannen en ontspannen als de trainer de les beëindigt en ons terug laat in de normale waanzin van het dagelijks leven. Ik ben ervan overtuigd dat niets me vandaag van streek kan maken. Alleen voor dit gevoel was het de moeite waard om deel te nemen aan een yogales. En toch kan ik me goed voorstellen dat ik een yogales zou blijven bezoeken. Niet alleen omdat het leuk was, maar omdat ik vind dat het een heel goed gevoel achterlaat - zowel fysiek als mentaal.
