Foto: Thinkstock
Net hoogtepunt
Oh, dat heb ik alleen! Niets is pijnlijker dan ergens spijt van hebben. De Australiër kent Bronnie Ware maar al te goed. Als verpleegster heeft ze de afgelopen weken tientallen jaren voor terminaal zieke patiënten gezorgd - en wat ze leert van het sterven in deze tijd herinnert ons allemaal ! Omdat velen zich aan het einde van hun leven afvroegen: wat zou ik achteraf anders doen? De antwoorden zijn verbluffend - en zijn uiterst attent ...
Hier zijn de vijf dingen waar stervende mensen het meest spijt van hebben voordat ze sterven :
1. Ik wou dat ik mijn leven niet volgens de ideeën van anderen leefde.
Bronnie zegt op haar blog www.inspirationandchai.com/Regrets-of-the-Dying : "Mensen vinden dat erg jammer. Velen realiseerden zelfs niet de helft van hun dromen. Ze moesten sterven en wisten dat het aan beslissingen lag die ze niet namen. Gezondheid geeft mensen vrijheid, die velen zich pas realiseren als ze er niet meer zijn. "
2. Ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt.
De verpleegster zegt: "Dat zei elke mannelijke patiënt. Ze hebben de jeugd van hun kinderen gemist en hebben niet genoeg tijd genomen om samen te zijn met de partner. Ook hebben sommige vrouwen daar spijt van, maar omdat veel patiënten tot de oudere generatie behoorden, hoefden ze het brood niet in hun leven te verdienen. Alle mannen die ik gebruikte hebben er diep spijt van dat ze zoveel tijd in de loopband van de werkende wereld hebben doorgebracht. "
3. Ik wou dat ik meer moed had gehad om mijn gevoelens te uiten.
Dit gaat niet alleen over de gemiste kans om zijn liefde aan iemand te bekennen. Maar ook voor alle problemen die terminaal zieken in de loop van hun leven - de vredeswil - hebben ingeslikt. "Velen zijn ziek geworden vanwege deze bitterheid en spijt", zegt de zuster.
4. Ik wou dat ik meer contact had met mijn vrienden.
Aan het einde van zijn leven beseften veel patiënten hoe belangrijk vriendschappen voor hen waren. Bronnie zegt: "Velen waren zo bezig met hun eigen leven dat ze geliefden door de jaren heen verwaarloosden. Velen betreuren het ten zeerste dat ze het contact met hun vrienden hebben verloren . Iedereen die sterft mist zijn vrienden. "
5. Ik wou dat ik meer van mijn geluk had genoten!
Veel patiënten hebben Bronnie bekend dat ze alleen tijdens het leven mompelden. Er was geluk in haar hand! Bronnie weet: "De angst voor verandering deed hen doen alsof ze bij anderen en bij zichzelf waren dat ze gelukkig zijn, zelfs als ze diep van binnen verlangden om goed te lachen en echt gek te zijn."
Hoe triest dat we ons vaak bewust zijn van de echte waarde van het leven als het te laat is! Bronnie zegt: "Waar het uiteindelijk om gaat, zou het belangrijkste moeten zijn tijdens het leven." En ze heeft gelijk!
