Een tatoeage is een kwestie van het hart. Altijd.
Foto: privé
- Kan ik de tatoeage voor MIJ of ANDEREN laten zien?
- Welke betekenis (en hoe onbeduidend ook) heeft deze tatoeage voor mij?
- Wil ik altijd aan dit trieste ding worden herinnerd of wil ik dat mensen met me praten over mijn tatoeage en ook over de ervaring,
- Hoe ziet deze huid er over 30 jaar uit?
- Hoe wordt een tatoeage verwijderd?
En zonder compromissen. En elk klein motief moet worden overwogen, of op zijn minst worden behandeld met een liefdevolle glimlach, als je erover nadenkt.
Ik hou niet van mensen die beginnen met een eeuwige monoloog over de diepe betekenis van hun tatoeage. Bovenal is dit vaak te persoonlijk. Maar ik luister altijd graag naar een leuke anekdote die bij de tatoeage past.
Voor mij persoonlijk waren er niet veel cruciale vragen die ik mezelf stelde. Omdat - zelfs als veel mensen dat zouden ontkennen - een tatoeage altijd een beetje impulsiviteit en een bepaald gevoel is.
Mijn eerste tatoeage was bijvoorbeeld zo'n 'jeugdige zonde', maar het herinnert me nog steeds aan een geweldige tijd en maakt me erg warm in mijn hart. Het kleine hart aan mijn enkel prikte toen ik na drie maanden reizen in Melbourne, Australië, naar het winterse Duitsland moest reizen. Uit pure pijn van afscheid koos ik voor een "geheugenworkshop" . En hoewel de tatoeage verre van perfect is, houd ik hem vandaag nog steeds vast.
Idiotie zal nu door velen worden gedacht. Maar dat maakt eigenlijk niet zo uit met een tatoeage, want het belangrijkste is dat je het leuk vindt. Een tatoeage is altijd individueel. Dat is precies hoe de vragen individueel zijn. Ik stelde mezelf deze vragen voor mijn tatoeages:
Kan ik de tatoeage voor MIJ of ANDEREN laten zien?
Een tatoeage heeft geen bericht nodig dat u anderen kunt vertellen, maar een tatoeage moet u verbinden met een persoon, een plaats of een tijd. Daarom stelde ik mezelf de vraag:
Welke betekenis (en hoe onbeduidend ook) heeft deze tatoeage voor mij?
En het is natuurlijk duidelijk dat een tatoeage altijd een beetje sieraden op de huid is, die door anderen moet worden gezien. Maar als je een tatoeage alleen als een accessoire ziet, wil je misschien nog eens nadenken. Hoewel dat natuurlijk een legitieme reden kan zijn voor een tatoeage.
Veel tatoeages combineren ook met droevige of pijnlijke herinneringen. Voor mij zou een dergelijke tatoeage nooit in twijfel worden getrokken, omdat de vraag:
Wil ik altijd aan dit trieste ding worden herinnerd of wil ik dat mensen met me praten over mijn tatoeage en ook over de ervaring,
Ik zou duidelijk met nee antwoorden.
En ik stelde mezelf ook een vraag die misschien ook andere vrouwen ontroert:
Hoe ziet deze huid er over 30 jaar uit?
Natuurlijk, zelfs een oude huid kan er geweldig uitzien met tatoeages, maar er zijn plaatsen die de tatoeage meer vervormen in leeftijd dan dat hij er esthetisch aantrekkelijk uitziet . Vooral alles op je buik dreigt verwend te worden na een zwangerschap. Als je dat niet wilt, wil je misschien een andere baan kiezen.
En last but not least, niemand zou zich moeten schamen om de vraag voor een tatoeage te stellen:
Hoe wordt een tatoeage verwijderd?
Voor wie dat niet weet, die is erg overtuigd van een beslissing, maar heeft er na enkele jaren nog spijt van. Niemand is zo gefocust dat je niet meer van gedachten kunt veranderen. Zelfs met een tatoeage.
Misschien begin je met een klein motief en laat je je inspireren door een van deze mini-motieven.
