Jan Fedder: Als het om zijn moeder Gisela gaat, wordt de "harde stier" erg zacht

2011

Hij draagt de herinnering altijd in zijn hart

Een echte kerel - dat is de term die meteen bij me opkomt bij Jan Fedder. Maar als het gaat om zijn moeder Gisela († 90), is de "harde stier" erg zacht. Bij ons onthult hij wat ze hem onderweg gaf ...

In je nieuwe film "The Divine Sophie - The Foundling" neem je de bekentenis op als pastor. Heb je ooit bekend? Jan Fedder : Nee. Ik leef een gelukkig leven, ben gelukkig getrouwd en heb niets te bekennen. Ik ben altijd eerlijk, correct en zeg wat ik denk. Heeft iemand je ooit bekent? Jan Fedder : Ja. Ik weet niet waarom. Ik straal waarschijnlijk iets betrouwbaars uit. Achteraf vragen ze zich altijd af en vragen ze zich af: waarom heb ik dat zojuist verteld? Nou, ik beken niet, maar velen bekennen mij. Dan past de rol van de priester heel goed bij jou ... Jan Fedder : Ja, dat kun je zeggen. Zou je je privé kunnen voorstellen om naar Beieren te verhuizen? Jan Fedder : Nee, nooit. Alleen voor het rookverbod. Trouwens, ik ben een hamburger . Het landschap hieronder is echt mooi en de mensen zijn ook erg aardig, maar wonen daar? Dat zou ik nooit kunnen doen. Preken hoort ook bij je filmtaak. Als je mocht prediken, wat zou dat dan zijn? Jan Fedder : Ik heb eerder gepredikt. Dat was in de Hamburg Michel. De hoofdpastor en ik hebben een preek gehouden. Ik ben ook erg gehecht aan de kerk. Geloof je in God? Jan Fedder : Ja, ik bid elke dag en bedankt voor mijn geweldige leven. Vraag je ook om iets in gebed? Jan Fedder : Nee, ik bedank gewoon. Zijn er momenten in je leven geweest waarin je met God te maken hebt gehad? Jan Fedder : Niet direct.

Je hebt het afgelopen jaar veel mensen bij je in de buurt verloren ... Jan Fedder : Ja, vorig jaar was een behoorlijk moeilijk jaar voor mij. Ik moest naar zeven begrafenissen. Dat heeft me echt meegenomen. Je moeder stierf vorig jaar ook op 90-jarige leeftijd. Wat mis je vooral na je dood? Jan Fedder : Wanneer een belangrijk persoon sterft, denkt men dat men iets met hem opgehelderd wil hebben ... Maar mijn moeder en ik hebben eigenlijk alles samen besproken. En ze had een mooie dood. Het duurde niet lang en we hebben lang afscheid genomen. Welk advies is het belangrijkste dat je van je moeder hebt gekregen? Jan Fedder : Ze was een danseres en wilde ook dat ik iets met dansen deed. We zijn allebei altijd de artiesten in onze familie geweest. We waren allebei circuspaarden ... ... wat bedoel je met "circuspaarden"? Jan Fedder : Circuspaarden moeten altijd marcheren. Mijn moeder marcheerde in haar baan als danseres en gymnastiekleraar en - ik leerde van haar - mij in mijn baan als acteur. We waren allebei nooit dood. Heeft je moeder je ook ondersteund in je acteercarrière? Jan Fedder : Nee, ik heb het al helemaal alleen gedaan. Maar we komen uit dezelfde stal. We marcheren tot we omvallen. Waar ben je je moeder het meest dankbaar voor? Jan Fedder : Ik ben heel dankbaar voor 14 januari 1955, om 20.10 uur (lacht). Voor mijn verjaardag ... Geloof je in een leven na de dood? Jan Fedder : Nee.