Een meisje probeert haar depressie aan haar moeder uit te leggen
Iedereen is soms gefrustreerd. Of verdrietig. Of ongemotiveerd. Maar wanneer een persoon lijdt aan een depressie, gaan de gevoelens verder dan dat. Wat buitenstaanders zelden begrijpen, is dat depressie net zo goed een ziekte is als een gebroken arm. Alleen dat laatste is waarschijnlijk nog gemakkelijker te genezen.
Slechts langzaam groeit de acceptatie van psychische aandoeningen en ziet het als zodanig. In de samenleving ondervinden mensen die aan een depressie lijden nog steeds onbegrip. Kun je jezelf niet bij elkaar brengen? Nee. Omdat depressie veel meer is dan een slecht humeur.
Buitenstaanders kunnen zelden voelen wat er gaande is bij een getroffen persoon. Dat is wat Sabrina Benaim wil veranderen. Omdat Sabrina weet hoe ze zich moet voelen. Ze lijdt zelf aan een depressie. En ze lijdt aan het onbegrip van haar medemensen. In een dichtbundel durft ze de samenleving uit te leggen hoe depressie echt voelt.
De presentatie is zo levendig als persoonlijk dat hij onder je huid kruipt. Dit is een fragment van 'Mijn depressie aan mijn moeder uitleggen', dat iedereen had moeten zien om een beetje meer licht in de duisternis van een depressie te brengen:
"Mam, ik ben niet bang in het donker. Misschien is dat een deel van het probleem . Mama zegt : 'Ik dacht dat je probleem was dat je niet uit bed kwam.' Ik kan het niet Angst houdt me gegijzeld in mijn eigen huis, mijn eigen hoofd. Mama zegt : 'Waar komt de angst vandaan?' Angst is de neef die op bezoek komt vanuit een andere stad, de depressie wil het feest brengen. Mam, ik ben het feest. Een feest waar ik niet bij wil zijn . "
Meer over depressie kun je hier vinden.
Degenen die aan een depressie lijden, komen vaak onbegrip tegen. Een meisje probeert in een dichtbundel uit te leggen hoe depressie echt voelt.
