Het grote verjaardagsinterview
Hij toont zelden zijn huis in Zürich. Maar hier geeft de kunstenaar een privé-inzicht in zijn leven.
Eigenlijk zou je hem de identiteitskaart moeten laten zien. Deze man zou 75 moeten zijn ? En toch: het is waar. We ontmoeten Udo Jürgens privé in zijn huis in Zürich. En zijn vastgebonden door deze man. Deze stem, deze charme, deze levensvreugde! Daar staat hij voor ons, de legendarische zanger en componist van "Merci Chérie", "Griekse wijn" en, en, en. Geen spoor van arrogantie. Omdat de eerste vraag formeel dringend is ...
Meneer Jürgens, u straalt een vitaliteit uit, alsof veroudering helemaal niets uitmaakte.
Udo Jürgens : Veroudering is geen ziekte. Mijn creativiteit is zelfs toegenomen met de leeftijd. Maar ik weet ook dat ik in de branding van het leven zit. Desalniettemin geniet ik elke dag en beschouw ik de tijd die ik nog heb als een geschenk.
Als je een verjaardaglied aan het componeren bent, wat zou je dan zeggen?
Udo Jürgens : "Leer en denk." Beide moeten elke dag worden gedaan.
Over wie heb je het meeste geleerd in het leven?
Udo Jürgens : Musical van Gilbert Bécaud en Charles Aznavour. In mijn privéleven duidelijk door mijn broers John en Manfred en mijn schoonzoon Thomas, die professor in de filosofie is.
Kijk je vaak terug?
Udo Jürgens : natuurlijk! Ik accepteer mijn verleden. Ik heb nergens echt spijt van, moet ik zeggen. Zelfs niet de dingen die in de broek zijn gegaan. Mijn fouten waren het zout in de soep, ze vormden me. Het is mijn ervaring dat het belangrijk is om open te zijn over je fouten en ze onder ogen te zien om het in de toekomst beter te doen.
Kun je ons een voorbeeld geven?
Udo Jürgens : Het is bijvoorbeeld een echt probleem om met me getrouwd te zijn, omdat ik een persoon ben die erg van vrijheid houdt. Daarom ben ik niet langer van plan een vrouw ongelukkig te maken door met haar te trouwen (lacht).
Dus je bent redelijk redelijk geworden?
Udo Jürgens : Wat vrouwen betreft - zeker! Maar ik ben nog steeds niet de verstandige persoon die zijn leven volledig onder controle heeft met alle gevolgen van dien. Ik heb nog steeds mensen nodig die een beetje naar me kijken omdat ik me niet druk maak om een paar dingen. Ik ga bijvoorbeeld niet om met mijn financiële situatie. Ik weet dat dat goed is, maar dat is genoeg voor mij. Mijn manager, Freddy Burger, dwingt me elk jaar om alles door te nemen in aanwezigheid van een advocaat. Ik heb daar helemaal geen zin in. Maar hij staat erop dat ik goed op de hoogte ben van alles wat met zaken te maken heeft. Ik ben erg blij dat Freddy Burger al 30 jaar aan mijn zijde staat. Het is een zeer vertrouwde samenwerking.
Ze zijn duidelijk zeer loyaal in professionele zaken.
Udo Jürgens : Ja, ik ben loyaal en aanhankelijk. Ik werk graag lang met mensen samen. Mijn orkestleider Pepe Lienhard vergezelt me al tientallen jaren. En mijn eerste manager, Hans R. Beierlein, aan wie ik echt zoveel te danken heb, werkt al 14 jaar met mij samen.
Hans R. Beierlein heeft een groot aandeel in uw carrière. Weinigen weten dat je het zingen in 1963 wilde opgeven.
Udo Jürgens : Ik was nooit echt enthousiast over zingen. Ik heb altijd muzikant willen worden. Mijn droom was de componist van entertainmentmuziek. Toen ik Hans R. Beierlein ontmoette, begon een apart hoofdstuk. Hij zei tegen mij: "Kijk, de rotzooi die je tot nu toe hebt gezongen, laten we het vergeten!" Hij kwam met een portfolio vol liedjes van Bécaud tot Jacques Brel. En toen begon het. Deze teksten kwamen uit als "een eervol huis". Dat was als een revolutie. Men moet niet vergeten dat de liedjes voorheen slechts drie onderwerpen kenden: liedjes van cowboy, matroos en Italië. Om er vanaf te komen en een gevoel voor leven te hebben was de grote uitdaging die ik op de een of andere manier voelde en die ik op een of andere manier wist te bereiken.
Iedereen in de Duitstalige wereld kan meezingen met hun hits. "Ik ben nog nooit in New York geweest" wordt zelfs gevolgd door jonge bands zoals Sportfreunde Stiller.
Udo Jürgens : Dat maakt me natuurlijk blij. Ik vind dat een grappig idee en daarom zong ik mee. Vooral omdat "ik ben nog nooit in New York geweest" de vreemdste titel van mijn hele carrière is. Ik schreef het in 1982. En er gebeurde niets. Hij was zelfs maar de achterkant van een single. Iedereen vond het mooi, maar helemaal niet spannend. Slechts vele jaren later werd deze titel ontdekt als Gassenhauer.
Plots waren er hele Udo Jürgens-feesten, waar liedjes als "At 66 years", "But please with cream" en "Greek wine" cult werden.
Je staat bekend als een entertainer - zelfs in Japan. Droomde je als kleine jongen ervan om wereldberoemd te worden?
Udo Jürgens : Je zult het niet geloven, maar mijn zelfvertrouwen als kind en adolescent was meer dan beperkt. Het was heel bescheiden, moet ik toegeven. Ik ben niet zo vandaag, dat ik deze "oeps, nu kom ik" mentaliteit zelfs op afstand erop zou hebben.
Van welke momenten geniet Udo Jürgens vooral in zijn leven?
Udo Jürgens : Ik geniet echt van elk moment waarop ik aan de piano kan gaan zitten en voor andere mensen kan spelen. Als ik besef dat mensen worden geraakt door wat ik doe. Dit is allemaal een vorm van genot. Anders probeer ik het leven in zijn ups en downs te leren accepteren. Te erkennen en te zien dat het leven in zijn geheel niet eenvoudigweg bestaat uit permanente zonneschijn, maar dat men zich daarvoor moet ontwikkelen en vechten. En als je doordringt om dat langzaam te begrijpen, dan is het een stuk beter.
Je tweede vrouw Corinna heeft ooit vele jaren geleden tegen je gezegd: als je 75 bent, Udo, dan rennen de meisjes nog steeds achter je aan ...
Udo Jürgens (lacht): Ik vind dat heel grappig, dat is wat ze zei. Bij de meisjes is dat niet helemaal waar.
Haar relatie met Corinna eindigde ondanks scheiding niet in de Rozenoorlog. Dat lukt niet veel ex-paren.
Udo Jürgens : Ik word er blij van dat ik nog steeds contact heb met de mensen in mijn leven. Ik heb onlangs gegeten met Corinna. We lachen zoveel samen, en soms om onszelf, en ik moet zeggen dat ik vandaag weet waarom ik met haar ben getrouwd in 1999. Omdat ze een positieve en gelukkige persoon was en is. Dat er toen veel dingen misgingen met ons, is zo, en we zijn allebei. Maar dat weerhoudt ons er niet van elkaar te zien, ons te bellen. Ik vind het heel leuk dat je zo'n geweldige relatie hebt.
In het najaar gaan ze weer op een grote tournee. Verlang je niet naar vrede na zoveel spannende decennia in de showbusiness?
Udo Jürgens : Nee, ik zie geen leeftijdsgrens. Het kan ook verband houden met de totale vrijheid die ik op het werk heb. Niemand duwt me om een album te maken, om liedjes te schrijven. Ik heb het zo geregeld dat alles alleen uit mijn bereidheid komt, als ik verlangen en tijd heb.
Eerlijk gezegd, wat zou je hebben gezegd als je aan het begin van je carrière was gevraagd of je nog in 2009 op het podium stond?
Udo Jürgens : Toen ik mijn manager Freddy Burger meer dan 30 jaar geleden ontmoette, zei hij tegen mij: "Als je ouder bent dan 70, garandeer ik je dat we de hallen nog steeds uitverkocht hebben. Je bent een man die niet gebonden is aan een tijd met zijn muziek en zijn wezen. "Op dat moment dacht ik dat hij gek is! Vandaag ben ik blij dat Freddy Burger gelijk heeft gehad.
Op je verjaardag zendt ZDF ter ere van jou een groot gala uit. Je kinderen Jenny, John en Sonja zullen er zijn. En ook vrienden en collega's zoals Hans Dietrich Genscher.
Udo Jürgens : In mijn leven heb ik veel mensen ontmoet die ik bewonder. Dit omvat ongetwijfeld de politicus Hans Dietrich Genscher. Het moment waarop hij op mijn verjaardag, 30 september 1989, op het balkon van de Praagse ambassade stond en de gebeurtenissen na de val van de muur, zal ik nooit vergeten. Hans Dietrich Genscher is een geweldig persoon en ik ben vereerd dat hij tot mijn vriendenkring behoort.
Tot slot willen we graag van je weten van welke van je nummers je het meest houdt.
Udo Jürgens : Oh, dat is moeilijk. Ik schreef ongeveer 1000 liedjes. Maar ik denk dat 'Waarom alleen, waarom' en 'Wat ik je wil vertellen' tot de mooiste nummers behoren die ik heb gecomponeerd.
Is er een wens die je zou willen hebben vervuld voor je verjaardag?
Udo Jürgens : Het enige wat ik wil is gezondheid. Hoewel dat misschien niet erg origineel klinkt.
Mr. Jürgens, wij danken u voor het interview en wensen u het allerbeste voor uw 75ste verjaardag!
TOURNEY DATA 2009:
25. 10. Nordhorn • 27. 10. Ravensburg • 28. 10. Ulm • 30. 10. Offenburg • 1. 11. Frankfurt • 3. 11. Leipzig • 4. 11. Magdeburg • 5. 11. Chemnitz • 10. 11. Wuppertal • 11. 11. Lemgo • 13. 11. Düsseldorf • 14. 11. Keulen • 15. 11. Essen • 17. 11. Braunschweig • 18. 11. Oldenburg • 20. 11. Hamburg • 21. 11. Berlijn • 24. 11. Würzburg • 25. 11. Regensburg • 27. 11. Neurenberg • 28. 11. München. Wordt vervolgd.
Ticket-hotline: 0 18 05/57 00 70
