Foto: Lisa Henderson / Over the Big Moon
Vorig jaar annuleerde ze Kerstmis. Ze had nooit de gevolgen verwacht
Kerstmis om te mislukken? Dat klinkt heel moeilijk. Maar Lisa Henderson deed precies dat vorig jaar. Maar ze had deze gevolgen nooit verwacht.
Vorig jaar wilde de Amerikaans-Amerikaanse Lisa Henderson haar zonen een lesje leren. Omdat hun jongens extreem ondankbaar waren, veel dingen als gegeven namen en zich zeer egoïstisch gedroegen.
Daarom besloot de moeder dat Kerstmis moest worden afgelast. Niet compleet Er zou kerstversiering zijn, de geboorte van Jezus Christus zou gevierd worden - maar hun zonen zouden geen geschenken van de ouders moeten ontvangen. De jongens waren wekenlang gewaarschuwd, maar ze veranderden hun gedrag niet, ze wilden het niet horen.
Lisa schreef vorig jaar op een blog over haar plannen - maar ze had deze gevolgen nooit verwacht.
Haar bedoeling was om haar zonen duidelijk te maken waar het allemaal om draait in Kerstmis: liefdadigheid. Samen met haar jongens doneerde ze het geld dat ze daadwerkelijk aan geschenken had uitgegeven. Ze nodigden mensen uit hun buurt uit die alleen Kerstmis doorbrachten. Haar zonen leken niet verdrietig.
De jongens waren niet helemaal leeg. Natuurlijk mochten ze hun geschenken houden, die ze van hun grootouders en andere familieleden kregen, of die ze elkaar gaven (wat ze anders niet deden). Lisa wilde echter ook dat haar zonen meer waarde hechtten aan geschenken als ze zo weinig kregen.
Maar het internet was meedogenloos. Haar blogartikel raakte zoveel golven dat Lisa wereldwijd vijandigheid ontmoette, waar ze niet op was voorbereid.
Ze schreef haar artikel eigenlijk voor het kleine publiek van haar blog: moeders die onderwijstips uitwisselen. Maar haar artikel is wereldwijd gedeeld en besproken.
Ze kreeg ook positieve reacties. Leraren die bijvoorbeeld schreven dat ze meer ouders zouden wensen, waren zo consistent met hun kinderen. Maar de negatieve reacties waren meer. Velen begrepen hun intentie verkeerd alsof het een pure straf voor hun kinderen was.
Lisa hield zich echter niet bezig met de straf, maar met de leer dat de acties van haar kinderen ook gevolgen hebben. En consequenties hoeven niet goed of slecht te zijn. En dus leerde Lisa via haar kinderen dat deze gevolgen haar zelfs de beste kerst van haar leven zouden brengen.
Dus eindelijk, de kerst van het gezin was zonder cadeautjes:
Kerstmis met de familie Henderson was tenslotte uiteindelijk prachtig. Lisa zegt zelfs dat het de beste beslissing was om kerstcadeautjes te minimaliseren.
Het begon toen hun kinderen iets voor anderen begonnen te doen. Ze begonnen zelf cadeaus voor hun broers te verpakken en onder de kerstboom te leggen - dat hebben ze nog nooit eerder gedaan.
Op kerstavond waren de jongens veel opgewonden en vol verwachting - zelfs meer dan met Kerstmis.
Toen de jongens koekjes voor de kerstman maakten, maakte haar moeder zich zorgen. Dachten haar zonen dat de kerstman zou komen, hoewel afgesproken werd dat hij dit dit jaar niet zou doen? Ze sprak met haar jongens en ze zeiden dat het goed was als de kerstman geen cadeautjes achterliet. Maar hij kan koekjes hebben.
De volgende ochtend pakten de kinderen hun geschenken uit die ze elkaar hadden gemaakt. Het was geweldig, want de jongens gaven niets, maar ze gaven elkaar hun favoriete speelgoed. Het was, zegt Lisa in haar blog, echt ontroerend, omdat de vreugde van zowel begaafde als begaafde echt was.
Zoals ik al zei, hoeven consequenties niet altijd straffen te zijn.
