"Miss Tagesschau" over haar privégeluk - en haar babyplannen
Helderblauwe ogen, blond haar en een sympathieke glimlach: dit is "Miss Tagesschau" Judith Rakers (36). Maar de native Paderborn is niet alleen mooi, maar bewijst ook Kopf als jurylid in de quizshow "De slimste Duitser" (op 20, 25 en 27 oktober, 20:15, ARD).
Ze sprak met haar man Andreas (40) over gezinsplanning en vertelde haar ook wat voor hobby hij net voor haar was begonnen.
Binnenkort sta je weer in de jury van "De slimste Duitser". Als een succesvolle blonde ben je ook een goed voorbeeld dat blonde vrouwen niet dom zijn ...
Judith Rakers: Niet alleen ik - veel blonde vrouwen in Duitsland zijn daar het bewijs van. De huidige generatie vrouwen heeft al veel stereotypen opgehelderd. Ik ken zoveel vrouwen die goed zijn in hun werk - ongeacht hun haarkleur .
Je man Andreas lijkt ook geen problemen te hebben met je succes ...
Judith Rakers: Echt niet. We hebben een humoristische relatie op ooghoogte. We vullen elkaar perfect aan. Hij heeft sterke punten waar ik zwakke punten heb. En vice versa. Mijn man gelooft bijvoorbeeld dat hij de betere bestuurder is en altijd de rij-instructeur speelt (lacht).
Toch ben je gelukkig getrouwd!
Judith Rakers: Ja, ik voel me geweldig als echtgenote. Ik ben dolblij en heb de beste man ter wereld.
Naast het werk doe je ook een tijdrovende hobby: sinds januari heb je de ruin "Carlson". Mis je man niet?
Judith Rakers: Nee, mijn man begon ook voor mij te rijden. En hij heeft zo'n glans in zijn ogen. We zullen binnenkort op vakantie zijn met de paarden op Rügen. Omdat we de hele dag rond kunnen lopen in spekrijbroek en 's avonds bij het kampvuur zitten. Dat vind ik gewoon leuk!
Met zoveel liefde, harmonie en romantiek zal de kwestie van jongeren zeker niet buiten blijven ...
Judith Rakers: Ik heb nog steeds geen behoefte aan kinderen. Misschien zal dat binnen twee maanden anders zijn. Misschien heb ik zes kinderen van 45, wie weet (lacht). Als we ooit ouders willen worden, zullen we veilig handelen.
Hoe ben je opgegroeid?
Judith Rakers: Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik zeven was. Om tien uur verhuisde ik eindelijk naar mijn vader Hermann. Hij is een fysiotherapeut die eigenlijk met pensioen is maar nog steeds werkt. Van hem heb ik waarschijnlijk de Pruisen overgenomen: de bereidheid tot optreden.
Was u destijds erg voorbereid op motivatie thuis?
Judith Rakers: Dat is het. Het basisidee in de opvoeding van mijn vader was: Zolang het goed gaat, kun je doen wat je wilt. Daarom mocht ik ook beslissen of ik naar school ging of niet.
Heeft dat gewerkt?
Judith Rakers: Nee, daarom had ik zoveel vrije dagen, dat ik een zes in het Frans kreeg in klas 7 en een vijf in wiskunde. Ik had er gewoon geen zin in. Maar met de vrijheid was het voorbij. Ik moest alle paasvakantie leren en kreeg elke dag bijles. Daarna schreef ik wiskunde in wiskunde en kwam in één keer in het Frans. Door ervaring heb ik mezelf op school samengebracht omdat ik de vrijheid om zelf te beslissen niet wilde verliezen. Uiteindelijk had ik zelfs een jaar Abi.
