Foto: mediaphotos / iStock
Hoe gemeen kinderen openbaar kunnen zijn
Kindermund vertelt de waarheid - en dat kan behoorlijk smerig zijn! De mooiste verhalen over eerlijke kinderen en hoe je moet reageren .
Iedereen kent waarschijnlijk enkele van deze verhalen over hoe de eigen kinderen (of zelfs de eigen ouders als kind) op de grond zijn geschopt.
Het gezegde "Kindermund doet de waarheid duidelijk" is eigenlijk waar en wat de situatie nog moeilijker maakt: kinderen bedoelen dat niet, zelfs als ze hun ouders in verlegenheid brengen. Ze realiseren zich niet wat ze slecht doen. En daarom kun en mag je niet boos op ze zijn.
Op Reddit rapporteren ouders hun meest gênante verhalen rond de spreekwoordelijke Kindermund. En er zijn enkele geweldige verhalen! Hier zijn enkele van onze favorieten:
1. "Mijn dochter vroeg een zwarte man waarom hij van chocolade was gemaakt, ik schaamde me er zo voor, hij vond het geweldig."
2. (in antwoord op 1.) "Mijn petekind dacht hetzelfde over een zwarte man, maar in plaats van hem te vragen waarom hij van chocolade is gemaakt, ging ze naar hem toe en zei: 'Ik wed dat je lekker smaakt!' Het klonk zo vreselijk dubbelzinnig en ik bloosde felrood! Hij reageerde echt gemakkelijk. "
3. "Toen ik klein was, zag ik een nogal dikke vrouw in een warenhuis, dus ging ik naar haar toe en feliciteerde haar met het maken van al haar eten."
4. "Ik heb ooit een vreemde bebaarde man verteld dat mijn moeder ook een baard heeft - langs haar buik."
5. "Een vriend van mij was in de supermarkt met haar 4-jarige dochter Lily, Lily zat voor het winkelwagentje in de autostoel. Mijn vriendin loopt gewoon door een hal met Lily wanneer het kleine meisje plotseling luid roept" Oh mijn god, mam, kijk naar deze man! Hij blijkt SÜÜÜSS te zijn! "Als mijn vriendin zich omdraait, ziet ze dat er een kortstondige man verrast naar haar kijkt, mijn vriendin alleen maar boos fluisterend:" Lily! Shhhh! "En probeert snel weg te komen, als ze voorbij de korte man komen, reikt Lily naar de winkelwagen en roept naar de man:" Je bent ZO SNEL! Wil je naar mijn verjaardagsfeestje komen? "
Maar hoe reageer je correct op deze "Kindermund"?
Openheid of onbeleefdheid?
"Maar je bent oud, " "Waarom loop je zo langzaam?", "Je jas ruikt grappig" - wanneer een kind zulke dingen zegt, spreekt het gewoon ongefilterd, wat het waarneemt. Volledig zonder bijbedoelingen of het doel om pijn te doen. In dit geval: draag het met kalmte en humor.
Vraag niet te veel
Soms is het moeilijk om te beoordelen wat een kind op welke leeftijd moet kunnen doen. Hoffelijkheid is ook een kwestie van oefenen, waarvoor sommigen wat langer nodig hebben. Met een beetje geduld, en als je zelf een goed voorbeeld bent, zorgen dingen vaak voor zichzelf na verloop van tijd.
Hoe was dat met het toverwoord?
Niemand hoeft te accepteren dat hij door anderen brutaal wordt behandeld. Noch volwassenen noch kinderen. Je kunt de kleintjes dus goed vertellen wat je dwars zit. Als het je lukt om vriendelijk te blijven en je wensen op een passende manier uit te drukken, is de kans groot dat de kinderen in de toekomst beleefder zullen zijn.
