ziekten
Schildklieraandoeningen: definitie, oorzaken en ziekteverloop
De schildklier is een relatief klein en onopvallend orgaan, maar regelt ons hele metabolisme en is daarom erg belangrijk voor onze gezondheid. De schildklier bevindt zich onder het strottenhoofd en vormt de hormonen thyroxine en triiodothyronine. Met deze boodschappersubstanties regelt de schildklier bijna alle belangrijke lichaamsfuncties zoals het gehele metabolisme en de warmteproductie. De schildklier regelt het hart en de bloedsomloop, maag en darmen, zenuwen en spieren, de groei van huid, haar en nagels. Om deze belangrijke hormonen te maken, heeft de schildklier het sporenmineraal jodium nodig. Maar in Duitsland is er te weinig jodium in de bodem, dus te weinig in het voedsel en drinkwater. Men spreekt van een jodiumgebrekgebied. Gemeenschappelijke aflevering: de schildklier bouwt na verloop van tijd extra weefsel op, zodat deze nog steeds voldoende hormonen kan produceren. Meer dan 50 procent van de Duitsers heeft een vergrote schildklier, ook struma genoemd. Desondanks kan ook een zogenaamde subfunctie optreden. De oorzaak hiervoor is meestal een chronische ontsteking. Het immuunsysteem van het lichaam valt ten onrechte weefsel in de schildklier aan, wat de ontsteking veroorzaakt. Ongeveer 10 procent van de vrouwen is getroffen. De klier is dan meestal kleiner en vormt te weinig hormonen: het lichaam kan suiker, eiwitten en vet niet meer goed gebruiken. Daarom is het metabolisme op een laag vuur. Ten laatste vanaf 40 jaar moet elke vrouw ervoor zorgen dat de schildklier echt goed is.
Tekenen van vergroting van de schildklier kunnen een gevoel van druk in de keel zijn of ongemak bij het slikken. De schildklier vormt meestal voldoende metabole hormonen. Toch moet men naar de huisarts gaan om te verduidelijken of de oorzaak een struma is. Een vergroting van de schildklier kan de luchtpijp beperken en ademhalen bemoeilijken. Vaak produceert een struma ook knopen. Zogenaamde hot knots zijn erg actief, ze vormen veel van de hormonen. Dit kan leiden tot hyperfunctie van de schildklier. Gevolg: het metabolisme loopt dan constant op volle snelheid. Beïnvloed zijn rusteloos, prikkelbaar, nerveus en ongericht. Velen transpireren zwaar, verliezen gewicht, krijgen slaapproblemen en hartproblemen. Zogenaamde koude knobbeltjes in de schildklier kunnen in zeldzame gevallen kanker worden. Uw arts zou ook de schildklier moeten voelen, zelfs als u vaak moe of lusteloos bent en extreem gemakkelijk bevriest. Frequente verkoudheid of constipatie, evenals een droge huid en haar kunnen ook waarschuwingssignalen zijn. In sommige gevallen is de gezichtshuid verdikt deeg en / of gezwollen oogleden. De pols kan langzaam zijn, de stem ruw. Of je komt aan, hoewel je op gezonde voeding let en ook veel beweegt. Dit alles kan wijzen op een hypofunctie. Deze symptomen worden vaak aangezien voor eerste tekenen van veroudering of symptomen van de menopauze.
Behandeling van schildklieraandoeningen
Als een schildklieraandoening wordt vermoed, zal de huisarts u doorverwijzen naar een internist of endocrinoloog (hormoondeskundige). De specialisten onderzoeken de schildklier zeer nauwkeurig, bijvoorbeeld door echografie of met behulp van een speciale camera en een contrastmiddel dat wordt geïnjecteerd (scintigrafie). Bij een vergroting van de schildklier heeft de arts een struma gevonden en bepaalt de individuele therapie. In de vroege stadia kunt u de schildklier gemakkelijk behandelen met jodide-tabletten. Als dit niet meer voldoende is, vervangt u het hormoon thyroxine. Patiënten nemen het meestal levenslang in als tabletten.
Het is belangrijk dat de arts de juiste dosis vindt en regelmatig controleert. Dus je kunt de groei van de schildklier vertragen. Een struma of hete knopen kan ook worden behandeld in gespecialiseerde klinieken met zogenaamde radiojodium. Het hoopt zich op in het overactieve weefsel en vernietigt het. Soms is een operatie nodig. Zelfs als de schildklier niet genoeg hormonen produceert (met hypothyreoïdie), behandelt de arts deze aandoening met tabletten. De medicijnen vervangen de ontbrekende thyroxine.
Preventie en zelfhulp bij ziekten van de schildklier
Veel jodium is de beste preventie voor schildklieraandoeningen. Voor een optimaal metabolisme heeft de schildklier dagelijks 200 microgram (miljoenste gram, acroniem: μg) jodium nodig. Een voldoende voorziening wordt gewaarborgd door gezond kruiden. Voor koken en kruiden moet u altijd gejodeerd keukenzout nemen. Let er bij het kopen van voedsel op dat jodium op de ingrediëntenlijst van etiketten staat. Het meeste jodium wordt geleverd door zeevis, zoals schelvis (240 μg per 100 g) en kabeljauw (170 μg) en garnalen (130 μg). Men zou één of twee keer per week zeevis of zeevruchten moeten eten. Melk en zuivelproducten zoals yoghurt, kwark, kefir of roomkaas zijn ook goede leveranciers van jodium. Belangrijk voor vrouwen in de overgang: u moet ook jodide-tabletten (apotheek) nemen. De dosering wordt bepaald door de huisarts of gynaecoloog. Extra jodium kan ook belangrijk zijn op andere momenten van een duidelijke hormoonverandering, omdat de behoefte dan meestal wordt verhoogd. De arts kan jodide-tabletten in de juiste dosering aanbevelen tijdens de puberteit, zwangerschap en borstvoeding.
De snelle test voor thuis:
- 1. Vertrouwd
Eerst moet u uw gevoel van aanraking gevoelig maken voor de delicate verhogingen en depressies in de nek. Plaats de wijsvinger, middelvinger en duim onder het strottenhoofd om er een gevoel voor te krijgen. Daar zit de schildklier. Raak de plaats in alle rust aan.
- 2. Bereid je voor
Voor de test heb je een glas water en een spiegel nodig. Neem een lange slok water, houd het in je mond. Houd uw hoofd iets achterover. Houd je nek in de spiegel. Plaats uw vingers terug op de schildklier met zeer lichte druk.
- 3. Kijk en voel
Nu slik je het water door. Ziet of merkt u een merkbare zwelling van de schildklier of kleine knobbeltjes die onder het strottenhoofd uitsteken tijdens het slikken? Dit duidt op een vergroting van de schildklier, de huisarts moet deze uit voorzorg zorgvuldig onderzoeken.
