Isa Becker was erg blij met de kleine cadeautjes van de kleine jongen. Het probleem: de vele spelfouten. Naar hun mening is de methode 'aan de deur schrijven' de schuldige.
Foto: iStock
Meer dan 8.000 likes, 1.832 reacties en meer dan 8.800 aandelen - dit is het resultaat van de Facebook-post van Isa Becker, waarin de moeder van Iserlohn haar woede uitte over de lesmethoden op de basisschool van haar zoon. Hun kritiek draait om de methode van 'op het gehoor schrijven' volgens welke de basisschoolleerlingen momenteel schrijven en vervolgens leren lezen.
De lesmethode is dat kinderen woorden schrijven zoals ze die eigenlijk horen. Fouten mogen niet worden gecorrigeerd in de eerste leerfase. In de eerste klas kreeg Isa Becker lieve briefjes van haar zoon over bijvoorbeeld 'ch hap dij lip'. Haar reactie: lof. In het begin mocht de moeder niet verbeteren. Dat zou het kind leuk maken om te leren. Maar natuurlijk probeerden Isa Becker en haar man, als ze hun zoon hielpen met hun huiswerk, de letters zo nauwkeurig en langzaam uit te spreken dat ze precies te horen waren.
Niet altijd met succes: "Dat werkte soms minder, soms zorgde het voor amusement tijdens het schrijven, maar soms ook voor irritant oogrollen, als je een woord moest slaan dan om de dubbele medeklinkers nog duidelijker te maken , heb je je ooit afgevraagd waarom een "domme h" juist "domme h" betekent - omdat je het NIET hoort, zelfs niet als je zo duidelijk spreekt, ik heb het woord "tandarts" door de keuken danste, van de deur naar de haard, om mijn zoon te laten zien dat de "a" heel erg lang wordt gesproken, ik mocht het niet verbeteren, hij was blij dat zijn moeder duidelijk gek was en schreef "Zaanartz." Geweldig. "
Geleidelijk aan worden natuurlijk geleidelijk regels geïntroduceerd. Zelfs met de zoon van Isa Becker worden fouten nu gecorrigeerd. Maar nu in de derde klas en zeker in veel andere kinderen zijn sommige spelling gemakkelijk onder de indruk. Als gevolg hiervan worden dictaten met veel fouten teruggegeven en gaat het plezier van leren langzaam maar zeker verloren. Iets dat volgens Isa Becker te wijten is aan de 'writing by ear'-methode .
Dat is wat op Facebook duidelijk maakt: "Dus, bedankt, beste uitvinders van deze methode, voor een eerste jaar van scholing met vreugde, voor een gedanste tandarts, voor vliegende potloden, stampende kindervoeten en kinderlijke wanhoop wanneer het weer wordt gewist -" Ik leer dat nooit ! "Vandaag schreef mijn huilende kind de correctie van de besturing van het leerdoel en ik bestelde een oefenboek op internet - 100 dictaten."
De Facebook-post van de moeder wordt aangemoedigd door veel ouders die ook overstuur zijn over de lesmethode. In veel commentaren lees je "je spreekt rechtstreeks tot mij vanuit de ziel" of "precies deze problemen die we hebben".
Experts maken al geruime tijd ruzie over welke methode de juiste is om kinderen te leren lezen en schrijven. Terwijl de Siegen-Duitser professor Werner Steinig zijn kritiek op het 'schrijven op het gehoor' twee jaar geleden al uitte, spreekt zijn collega Hans Brügelmann hem bijvoorbeeld tegen. Naar zijn mening zijn er studies die aantonen dat kinderen vandaag zelfs beter schrijven dan toen ze nog de 'lees na schrijven'-methode gebruikten.
Er lijkt geen patentoplossing te zijn, maar er zijn veel boze moeders en vaders die de mening van Isa Becker uit Iserlohn delen. Wat het publiek nu tot ergernis kan brengen, moet misschien blijken.
