Rapport: Innerlijke stem
Plotselinge inspiraties, ingevingen of verwachte dromen: we hebben allemaal eerder zoiets meegemaakt. Maar luister je ook naar je innerlijke stem?
"Ik zag in een droom, hoe hij me verraadde" Nathalie, 25, een student, uit Frankfurt
Als beginnende bedrijfsjurist ben ik een rationeel persoon op zichzelf. Cijfers, feiten, dat is mijn wereld. Ik heb nog nooit onverklaarbare voorgevoelens gehad en neig niet naar onreflectieve beslissingen. Het raakte me volkomen onvoorbereid, toen ik in de zomer van 2006 een Wahrtraum had, wat me volledig uit de koers gooide!
Destijds was ik twee jaar bij Simon, we woonden ook samen. Onze liefde was mooi, we hadden een hechte relatie en Simon gaf me nooit reden tot wantrouwen. Daarom had ik er niets op tegen, omdat hij in de zomer van 2006 een mannenvakantie op Corsica met vier vrienden wilde doorbrengen.
Hij was amper drie dagen weg toen ik deze droom had: Simon zat met een lief, blond meisje naakt en strak verstrengeld in een bubbelbad. Ik werd wakker, huilde al in mijn slaap en trilde oncontroleerbaar - ik was helemaal uitgeput! Toen ik me langzaam hergroepeerde, zei iets diep van binnen: Ga! Neem een kijkje!
"Simon viel van alle wolken!"
Ik besloot de volgende dag een vlucht naar Corsica te boeken, de volgende dag was ik daar. Nauwelijks aangekomen in het hotel rende ik naar het zwembad - en kon mijn ogen niet geloven: Simon kwam naar me toe met een blond meisje in de arm! Hoewel niet naakt, zag ze er ook anders uit dan in mijn droom. Maar verder was alles goed! Hij zag me niet, ook al stond ik recht op zijn pad, zoveel deden de twee schildpadden.
Ik confronteerde hem onmiddellijk. Natuurlijk viel Simon van alle wolken! Hij stotterde zoiets, dat zou niet serieus zijn enzovoort. Hoe dan ook, de volgende dag vloog ik terug, pakte mijn spullen en verhuisde het appartement.
Dat was een ongelooflijk verhaal, en eerlijk gezegd heb ik mijn vrienden nooit veel verteld over hoe Simon van me gescheiden is geraakt. Ze zouden me dom hebben gevonden - en ik kan het niet uitleggen! Maar voor mij heb ik een beslissing genomen: als mijn innerlijke stem me weer zo'n waarschuwing stuurt, zal ik er in elk geval aandacht aan besteden. Er is meer tussen hemel en aarde dan we vermoeden!
"Het was een topaanbieding - maar ik weigerde!" Jasmin, 21, promotor, uit Berlijn
In maart 2009 solliciteerde ik bij een chique promotiebureau als stagiair. Het klonk als de absolute droom: je betaalt 400 euro, ik moet geweldige acties plannen en alles leren wat je nodig hebt als PR-assistent. Nog op weg naar huis kwam het telefoontje dat ik de baan had.
Ik zweefde met gelukshormonen zoals op wolk negen. Maar ergens in mij ging tegelijkertijd een alarmbel af. Het voelde als onzekerheid, angst dat ik het daar niet leuk zou vinden. Ik belde en annuleerde spontaan de baan. Helemaal dom!
Drie dagen lang had ik het gevoel dat ik van 's morgens vroeg tot' s avonds laat in mijn reet moest bijten. Totdat ik de advertentie van een modellenbureau tegenkwam, een schattig klein bedrijf met een huiskameratmosfeer en een heel hartelijk team. Het was perfect, na slechts drie maanden kreeg ik daar 1500 euro per maand in plaats van 400! Mijn intuïtie vertelde me toen het juiste: wacht even!
"Mijn gevoel heeft me nooit bedrogen" Jana, 20, schoonheidsspecialiste, Sinzheim
Een vrouw voelt wanneer een man haar bedriegt - deze zin is volledig op mij van toepassing! Mijn vriend en ik zijn al vier jaar samen. Eerst was alles geweldig, huwelijksreis, grote liefde. En toen, zes maanden geleden, kroop er een vreemd gevoel in mijn dagelijks leven: ik werd achterdochtig!
Toen Vasili me vertelde dat hij laat werk had in zijn papierfabriek, kreeg ik plotseling zweterige handen en hartkloppingen. En ik weet dat, mijn gevoel heeft me daar nooit misleid! Ik vroeg hem of er een andere vrouw was, hij kuste me en zei liefdevol: "Natuurlijk niet!" Hij was echt overtuigend. Maar ik had nog steeds dat slechte idee. Ik besloot hem te bespioneren!
Toen ik op hem wachtte in zijn appartement - we waren nog niet samen - ging ik naar zijn computer. En wat heb ik gevonden? Zijn profiel op een sekssite! Hij was zelfs dom genoeg om een bladwijzer te maken voor het portaal voor het springen van pagina's "First Affair" - met een wachtwoord. Zodat ik al zijn mails kon lezen!
"Mijn intuïtie zegt me dat ik erop kan vertrouwen"
In het begin dacht ik dat het maar een grapje was, totdat ik de e-mails van een bepaalde "Hotdevil" tegenkwam, die schreef hoe opgewonden ze gisteravond was! De datum kwam overeen met een van de dagen waarop mijn vriend zogenaamd overwerk had gemaakt. Ik vond meer van dit soort e-mails. Afschuwelijk en opgelost, zocht ik op zijn bureau en vond een tweede mobiele telefoonkaart!
Toen mijn vriend thuiskwam uit de nachtdienst, maakte ik een enorm tafereel, huilde, schreeuwde, maar hij beweerde dat zijn neef zich had aangemeld met zijn foto, hij vergat de pincode van de mobiele telefoon, enzovoort. Voor mij was het voorbij.
Na een week verscheen hij afgelopen december nadat hij zijn moed had gedronken. Hij gaf toe dat hij het verpest had, maar zei dat het ook mijn fout was. Ik heb hem altijd het gevoel gegeven dat ik beter was dan hij. En ik voelde dat hij ergens gelijk had.
Ik vertelde hem vaak dat ik het beste was dat hem kon overkomen - omdat ik hem aan me wilde binden. Maar hij kreeg bevestiging van andere vrouwen. Ik dacht veel na en zag mijn fout, en hij ook.
Door dit verhaal heb ik meer aandacht besteed aan Wassilis-gevoelens. Ondertussen zijn we op zoek naar een gedeeld appartement en willen dit jaar trouwen! Mijn intuïtie vertelt me dat ik erop kan vertrouwen - omdat ik weet dat ik het zou voelen als er iets mis is.
"Eerst dacht ik dat het huwelijkspaniek was ..." Iris, 29, model, uit München
Om goed te beschrijven hoe dat voelt, kan ik het nog steeds niet. Toen mijn intuïtie toesloeg, was het alsof er een gordijn was geopend en ik zag wat ik niet eerder kon zien - en dat was mijn eigen bruiloft!
Mijn ex Jakob en ik hadden een echte liefde voor bliksem ervaren. Ik had hem ontmoet toen hij me in de zomer van 2006 bijna in de auto over de Leopoldstraße in München reed. Twee weken lang stuurde hij bloemen, gaf me geschenken, hij was een lieve, lange, breedgeschouderde, trouwe hond uitziende, afgestudeerde Harvard, succesvolle bedrijfsconsulent, die niet langer hoefde te werken en zijn levensdroom om een medische opleiding te volgen. Ik was snel verliefd.
In augustus deed hij me een huwelijksaanzoek met een zondige ring, in oktober verhuisden we naar een luxe appartement - 3.200 euro per maand. En ik was in lease! Op een avond waren we aan het eten - hij bleef me koken - en plotseling had ik een raar gevoel. Een "Er is iets mis", maar ik heb het afgedaan als een paniek vóór de bruiloft.
"Toen hij besefte dat ik het wist, verliet hij het land"
Enkele dagen later keerde het gevoel terug. We zaten met vrienden in onze keuken met de kaasfondue, ik bewaarde mijn brood in de kaas, terwijl hij een verhaal vertelde over een van zijn reizen. "Alles klopt niet, " meldde iets in mij. De volgende ochtend, zodra hij de deur uit was, rende ik naar zijn studeerkamer. Ik bladerde door zijn bankafschriften, controleerde zijn computer - en vond mezelf vreselijk waardeloos.
Eigenlijk wilde ik er gewoon zeker van zijn dat ik gek was, zodat ik hem op een gegeven moment niet zou stelen met ongegronde vermoedens. Maar mijn intuïtie was 100% correct - Jakob was een werkloze kok! Hij studeerde bij nep Abi en was nooit bedrijfsadviseur. Maar voor verzekeringsfraudeurs.
Hij had me een jaar geleden verteld over een inbraak en ik vond ook het verzekeringsrapport - 30.000 euro. Maar alle dingen die zogenaamd werden gestolen waren in ons appartement! Na overleg met mijn moeder heb ik mijn waardevolle spullen gepakt, ze bij mijn oma in de kluis geparkeerd en het slechte spel goed onder ogen gezien totdat ik de huur kon ontbinden. Toen hij besefte dat ik het wist, verliet hij het land. Mijn intuïtie had me gered van een oplichter van het huwelijk!
"Plots gaf ik niet om mijn carrière", 29, zelfstandige zelfstandige haar- en visagiste, uit Hamburg
Ik probeerde altijd alles met mijn hoofd en geest te beslissen. Dit is nu anders - sinds mijn eerste ervaring met echte intuïtie: ik werd overgenomen na mijn training bij Marlies Möller in Hamburg als een metgezel, een enorm fortuin. Ik vond mijn baan, de klanten, succesvol, het geld klopte en de carrièremogelijkheden waren fantastisch.
Maar gedurende mijn hele leven werd ik achtervolgd door een innerlijke onrust die gedurende die maanden ondraaglijk werd. Ik voelde me alsof ik opgesloten zat in een gouden kooi en voelde een ongebreideld verlangen naar vrijheid. Op een dag riep mijn baas me de achterkamer in, gaf me een welwillende glimlach en bood me een sprong op de carrièreladder. Plots werd ik onrustig, onrustig - en wist dat ik een heel andere deur moest openen.
Ik stopte tijdens het telefoontje en kocht dezelfde dag nog een vliegticket naar Bangkok. Ik reisde drie maanden door Thailand en wist toen wat ik wilde doen - een eigen bedrijf beginnen! Maar het beste was: vanaf het moment van beëindiging voelde ik me niet meer opgesloten, maar alleen echt dankbaar! Voor mijn geweldige opleiding, voor mijn familie, mijn vrienden en ook voor mezelf en mijn leven.
Na mijn terugkeer werkte ik als haar- en visagist in Hamburg, af en toe knip ik haar in huiskamers, dan heb ik weer geweldige banen in de film. Ik kan niet zoveel verdienen als vroeger - maar ik heb mijn innerlijke rust gevonden. En ik weet nu dat ik mijn intuïtie honderd procent kan vertrouwen!
"Had ik maar naar die vreemde buikpijn geluisterd!" Lisa-Marie, 24, student, uit Keulen / Bexbach
Het was leuk om te horen dat ik een innerlijke stem heb die me betrouwbaar waarschuwt voor verkeerde beslissingen. Maar het zou nog beter zijn geweest als ik dit iets eerder had herkend!
Het was in september 2009, ik wilde verhuizen van mijn huis in het Saarland naar Keulen, om mijn studies in mediabeheer te starten. Ik keek naar een klein studio-appartement in Keulen Kalk, de huurder, die zich voorstelde als de heer Celani, zei dat hij een jaar naar München zou gaan en daarom onderhuur - met al het meubilair. Ik had een goede buddy bij me, ze klopten eindelijk op hun schouders en alles was duidelijk.
De heer Celani wilde bij het ondertekenen van het contract een borgtocht van 550 euro. De volgende dag dat we elkaar hierdoor ontmoetten, gaf ik hem het geld en kreeg een ontvangstbewijs. Ik zou een week later verhuizen. Maar op het moment dat ik me omdraaide en in de auto stapte, had ik een vreemd gevoel, op de een of andere manier buikpijn. Ik had me moeten omdraaien en alles hebben afgeblazen, maar in plaats daarvan reed ik naar huis naar Saarland.
Kortom: Mr. Celani was nooit bereikbaar vanaf daar! Toen ik weer naar Keulen ging, was de echte hospita in 'mijn' appartement en de politie vertelde me dat dat tegen deze zeven advertenties van Celani zou zijn. Hij is nooit gepakt!
"Ik verliet de tsunami" Nici, 25, student, uit Eichstätt
Het was net voor Kerstmis 2004. Mijn vriend Seraina en ik hadden een droom die uitkwam en waren op een lange reis door Zuidoost-Azië. We stonden op een berg in Cambodja om een vervallen spookhotel te bezoeken. Met Kerstmis wilden we een andere vriendin, Vera, ontmoeten om de feestdagen en oudejaarsavond door te brengen op het eiland Koh Lipe, een klein eiland op Phuket.
We waren al weken in de jungle, ik was het zat en wilde eindelijk naar een prachtig wit strand. Plots ging de mobiele telefoon van Seraina. Na een paar minuten gesprek draaide Seraina zich naar me toe en zei: "Hé, dat is Vera, ze wilde vragen ..." toen ik mezelf hoorde schreeuwen: "Ja, ja, laten we naar Laos gaan!" En dat, hoewel ik dat deed kon niet weten dat Vera er net over had gesproken met Seraina!
Het was alsof ik een vreemde hoorde praten en ik voelde een immense innerlijke druk! Ik schaamde me meteen, terwijl de andere Duitsers om ons heen lachten en me vroegen of het mijn grootste droom was om naar Laos te gaan - wat het nooit was! Seraina lachte ook en zei: "Wel, als je erop staat, gaan we daarheen in plaats van het eiland!"
Achteraf kan men zeggen dat Vera ook een intuïtie had. Omdat de verschrikkelijke tsunami op 26 december, die ook Koh Lipe overspoelde, 230.000 mensen werden gedood - we lijken een soort van vroegtijdig waarschuwingssysteem te hebben gered. En ik denk dat de mijne bewaard is gebleven. In extreme situaties vertrouw ik volledig op mijn gevoel. In geval van gevaar voel ik deze sterke druk en - als het pad goed was - een warm, sterk gevoel van veiligheid!
"Eindelijk vond ik de moed om mijn innerlijke stem te volgen" Svenja, 23, verpleegster, uit München
Gevoel regeert altijd over de rede en intuïtie vergezelt me de hele dag, niet alleen wanneer officiële beslissingen worden genomen. Sinds 2007 volg ik ze consequent, voordat ik de moed had om dat te doen! Na de puberteit was ik depressief en impotent. Ik was gestopt met school omdat de weg niet goed voelde. Ik werd ook verliefd op vrienden en familie.
Twee jaar geleden kwam het idee om mijn woonplaats te veranderen uit het niets. Ik werd opgewonden, rusteloos en was plotseling vol energie. Toen ik ook wist dat ik een grote liefde moest verwachten, verlangde ik echt naar deze "iemand". Ik koos voor München, zonder reden, solliciteerde voor een verpleegopleiding en kreeg de plaats op 1.10.2007 - twee weken na mijn "vast idee".
Het afscheid van mijn huis Gelsdorf bij Bonn was gemakkelijk voor mij, ik wist dat vanaf nu alles goed zou komen. Op het welkomstfeest in mijn nieuwe baan leerde ik hem kennen: mijn "iemand". Moritz heet hij, we werden meteen verliefd. Ik onderdrukte mijn innerlijke ingevingen vaak en ik denk dat dat me hielp zo weinig met mezelf te doen. Nu weet ik dat het negeren van de innerlijke stem je letterlijk ziek kan maken - en dat je geluk vindt als je ernaar luistert.
COSMOPOLITAN Online: levensveranderende seks >>
SHAPE Online: afvallen met dieettrucs >>
