Aanbevolen, 2024

Editor'S Choice

Florian David Fitz: "Ik ben een spontane romanticus!"

Sterreninterview met Florian David Fitz

Wanneer hij draait, is Florian David Fitz dwangmatig van plan. Maar in de liefde laat hij graag de richting aan het toeval over.

Florian David Fitz
Foto: Bodo Rickassel
We hebben de ster ontmoet voor het interview.

Wanneer ik Florian David Fitz ontmoet in het "Bayerischer Hof" in München, komt hij vrij terloops het interview binnen in een grijs shirt, korte broek - en op blote voeten. "Heb je jezelf zo chic voor mij gemaakt?", Vraagt ​​hij ondeugend, onderzoekend mijn gestreepte jurk en gleed in zijn witte canvas schoenen. Ondertussen zoeft Loki, zijn Jack Russell Terrier, de kamer rond.

Als hij naar de stylist kijkt, die de 38-jarige voor de foto's moet afstoffen, wuift hij weg: "Het werkt zonder!" Waarom is hij terughoudend om zijn litteken op zijn neus te overschaduwen en wat het meest beschamende kauwspeelgoed was, Loki heeft het ooit opgehaald, hij vertelt me ​​in een gesprek ...

VREUGDE: In je nieuwe tragikomedie "Er is iets aan de hand", maak je constant contact met je vader. Wat is je privérelatie met je ouders?

Florian David Fitz: Mijn moeder is tien jaar jonger dan mijn vader, dus als kind had ik een nauwere band met haar omdat haar leeftijd gewoon dichter bij me was. De relatie met mijn vader is ondertussen ook erg goed. Toen ik klein was, begrepen we elkaar een tijdje niet zo goed, en waarom was dat?

Het feit dat ik autoriteiten extreem in vraag stel - wat nogal vermoeiend is voor een niet-zo-onbevoegde persoon.

Hoe belangrijk is je familie?

Heel belangrijk. Ik heb een vrij hechte relatie met mijn ouders en zus voor buitenstaanders. Ze wonen allemaal in München. Mijn zus en zwager hebben het hotel van mijn ouders hier overgenomen - en dat is een beslissende reden waarom ik ook in München woon.

Wil je ook familie en kinderen?

Tuurlijk, dat zou leuk zijn, ja!

In de film leef je kort in een zeer ongewone constellatie met vader en zoon. Heb je privé WG-ervaring privé?

Ja, na mijn afstuderen ben ik naar Amerika gegaan om drama te studeren. Daar woonde ik in een slaapzaal in Boston en had daar bijna de extreme variant van een gedeelde flat. Drie jongens in een kamer ...

En dit trio werkte?

Het ging ongelooflijk goed. In de slaapzaal begon ik ook voor het eerst op te ruimen om me te onderscheiden van de afvalbergen om me heen. Later verhuisde ik naar een buitenwijk met een vriend en een vrouw.

Was het daar netter?

Nee, dat niet. Nadat ik de zomer in Duitsland had doorgebracht en toen ik terugkwam naar ons appartement en de keukenkast opende, was er bijna een liefdesparade aan de gang voor maden.

Wanneer verlies je geduld?

In het verkeer! Achter het stuur schreeuwen en schreeuwen velen als honden aan de leiband. Ik ben geen uitzondering.

Je litteken op de neus komt niet van een gevecht?

Nee, ik heb thuis altijd de trapleuning op onze rug laten vallen en mezelf vervolgens onderschept bij een deur. Het was gemaakt van veiligheidsglas en hield me jarenlang vast. Maar toen ik 15 was, was ik waarschijnlijk te zwaar! Mijn ouders wilden hun trouwdag vieren en ons uitnodigen voor het avondeten.

Maar ik heb het feest opgeblazen! Ik moest haar bellen op het werk in het hotel en bekennen dat het er thuis erg bloedig uitziet ...

Ben je genaaid?

Ja. Zijn neus hing tenslotte aan zijn bovenlip. Je kunt nog steeds zien dat het kapot was. Maar ik vind het een beetje dom als het litteken voor het filmen is bedekt.

Over trouwdag gesproken. Wat beschouwt u als de ideale setting voor een huwelijksaanzoek?

Ik ben niet de man die zoiets zou plannen. Romantiek komt naar voren, alles wat geënsceneerd is, is te kunstmatig.

Ben je over het algemeen een spontaan type?

Ik plan veel, maar geen emotionele gebeurtenissen. Ik kan plannen: morgen ga ik op reis, maar om te zeggen: morgen ga ik trouwen en het wordt de beste dag van mijn leven - dat zal moeilijk zijn. Ik hou ook niet van oudejaarsavond.

Iedereen staat onder druk omdat het de beste nacht van het jaar moet zijn. Dat is de reden waarom mensen zichzelf vaak doden op kerst of oudejaarsavond. Verwachtingen zijn moordend! Ik probeer de druk weg te nemen! Driehonderd jaar meditatie en ik kan het ook (lacht).

In de film word je onder druk gezet om de passie in je huwelijk nieuw leven in te blazen. Maar tijdens het diner bij kaarslicht, zal je haar vlam vatten. Heb je ooit een soortgelijke storing ervaren? In romantische zin?

Nee, ik had geen penisfractuur zoals Dieter Bohlen. Maar de scène waarin de hond van mijn filmmaker haar dildo onder de kast vindt en erop kauwt, dat gebeurde echt in mijn omgeving. Maar niet mijn moeder!

Word je vaak door fans benaderd als je met je hond gaat?

Eerder gefotografeerd. Voor het fietsen zit hij meestal in mijn fietsmand. Als we met Japanse coaches rijden, beginnen ze allemaal als een gek te knappen.

Volgend jaar in november word je 40. Vier je groot?

Je moet eigenlijk verjaardagen vieren. De afgelopen jaren heb ik altijd een hut in de bergen gehuurd voor een weekend, dat elke keer weer geweldig was. Ik vertel het mijn vrienden altijd in de zomer, zodat iedereen tijd heeft.

Wat wil je van je volgende decennium?

Momenteel zit ik in de fase waarin ik net een carrière heb opgebouwd. Ik heb het gevoel dat ik op een surfplank sta en nu moet ik kijken hoe ik erop kan rijden. En ik zou ook verwachten in het water te vallen. Omdat dat hoort bij surfen. Ik weet gewoon niet hoe ik deze surfmetafoor moet krijgen, ik kan zelfs niet zwaaien (lacht).

Je bent een acteur, scenarioschrijver en regisseur. Wat zijn je volgende projecten?

Ik heb onlangs "Lies" voltooid, een film zonder script. Zeer spannende ervaring. Momenteel ben ik een roman aan het schrijven voor de film "Baby Talk". Het gaat over een man die niets met kinderen kan doen, maar plotseling een baby heeft die tegen hem praat - en hij denkt dat hij gek wordt. Bovendien is de filmversie van "Doctor's Diary" gepland.

Ben je een strikte regisseur?

U bent afhankelijk van uw mensen en wilt dat ze een goede prestatie en iets van zichzelf naar het project brengen. Maar: ik ben borderline-compulsief, voor zover het nauwkeurigheid betreft. Handel je anders als acteur, als je eerder hebt geregisseerd? Het is als rijden: als ik in de auto sta, heb ik geen sympathie voor de fietsers - en vice versa (lacht).

Hollywood: Nieuws op JOY Online >>

Populaire Categorieën

Top