Blogger Adriana over vriendschappen
Sommige mensen weten dat ik overdag mijn superheld-outfit als blogger inruil voor een onopvallende outfit en mijn normale werk doe. Ik zorg voor reisgidsen en beeldatlassen.
Foto: gastblogger Adriana
Het gebeurt dus dat ik ook in een vergadering zit en moet luisteren naar feiten over nieuwe beeldrechten. Net als vandaag - wanneer mijn smartphone, die ik niet heb ingesteld op stil, een duidelijk hoorbare pieptoon geeft.
Eigenlijk is dat ook prima, een bericht op Facebook of een sms, niets bijzonders. Iedereen aan tafel is zo aardig en negeer deze faux pas. Ik glimlach verontschuldigend en laat de telefoon in mijn zak verdwijnen. Er is niets beters te doen dan de piep nog acht keer te geven totdat mijn baas vriendelijk vraagt dat ik hem uitzet.
Ik besluit het stil te maken en dan te kalmeren. Maar in de tas blijft het trillen en ik realiseer me dat het misschien een noodgeval is. Horrorscenario's zoals een auto-ongeluk mijn vriend, een val van mijn moeder of iets dergelijks. Moet ik een levensreddend orgel doneren? Welke bloedgroep heb ik? Ik verontschuldig me voor een minuut van de vergadering en pak snel mijn telefoon. Mijn hart klopt zo snel tegen mijn borst dat mijn handen beginnen te trillen als ik op de vele berichten klik. "Zie ik er dik uit in deze broek?" Bovendien een foto, gestuurd door mijn beste vriend, vanuit een kleedkamer bij H&M of Zara. Ik zie een jeans met een wild patroon, waarin de slanke benen van mijn vriendin vastzitten. Ik blijf klikken. Meer foto's van de broek, vanuit elk denkbaar perspectief. Kan je dat niet menen? Maar dat is het wel.
Ik krijg meer foto's, schijnbaar elke seconde, de andere jeans laten alle mogelijke en onmogelijke kleuren en patronen zien. Ik wil bijna lachen, omdat ik verlichting vind: niemand heeft mijn nier nodig. Waarbij spontaan een ander orgel opkomt, dat mijn vriendin uiteraard dringend nodig heeft. Ik schrijf haastig terug dat ik in een vergadering zit en rapporteer vervolgens aan haar. Een in paniek ogende smiley is het antwoord. Ze heeft mijn mening nu nodig, want vanavond heeft ze een date met Kai, Steffen of Mario en als foto-editor heb ik zo'n goed oog voor zulke dingen. Enigszins geïrriteerd doe ik haar een plezier en kijk naar de jeans, die allemaal heel mooi zijn en waarin mijn vriendin een geweldig figuur zal maken - geen wonder qua afmetingen. Ik kies voor de jeans met een gewaagd zwart-wit patroon en stuur haar mijn redenen in korte zinnen. Dat zou genoeg zijn.
Een "kleine noodsituatie" Iedereen in de vergadering is opgelucht dat het slechts een "kleine noodsituatie" was en alles is in orde. Maar alleen totdat een ander bericht arriveert. Dit keer van een kanten beha. Blijkbaar heeft mijn vriendin een heel duidelijk idee van waar haar date zal eindigen. De beha zou goed zijn. Haal diep adem en word niet gek.
Wanneer gevraagd: of string, string of panty? Ik wil mijn smartphone uit het raam gooien en de state-of-the-art technologie vervloeken. Wie zei dat we overal en altijd bereikbaar moesten zijn? Vastberaden zet ik het uit en luister ik de volgende minuten naar mijn baas, totdat er op de deur wordt geklopt en een collega me vraagt. "Een dringend telefoontje." Ik heb zo'n vaag idee dat wordt bevestigd als ik de opgewonden stem van mijn vriendin hoor. "Je mobiele telefoon is dood." Ik heb hem net uitgeschakeld omdat ik in een vergadering ben. "Welk ondergoed past voor de gelegenheid? "Een kuisheidsgordel zou mijn aanbeveling zijn. Ze kiest de string en bedankt haar, omdat ik zo'n goede vriend ben en de belofte om er altijd voor je te zijn, zou goed houden. Een gelukkige beste vriend, een geïrriteerde baas en een mobiele telefoon, die vanaf nu slechts beperkt zal dienen. Maar dat zal me niet beschermen tegen verdere oproepen omdat ze, zoals ik haar ken, ook een manier zou vinden om me op een onbewoond eiland te bereiken. Ze had tenslotte nog steeds postduiven, rooksignalen en de flessenpost. Trouwens, de man kreeg de string niet te zien nadat de man haar in een razernij vertelde dat de broek haar een dikke kont zou maken. Misschien had ik niet zoveel idee van mode als altijd ...
Klik hier voor het blog van Adriana
www.adriana-popescu.de
